ยุทธการที่อิปซัส เป็นการสู้รบระหว่างราชวงศ์แอนติโกนีด นำโดยแอนติโกนัสที่ 1 มอน็อพธาลมอสกับพันธมิตรคาสแซนเดอร์-ไลซีมาคัส-เซลิวคัส ยุทธการครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของสงครามไดแอโดไค อันเป็นการแย่งชิงอำนาจในหมู่แม่ทัพของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชหลังการสวรรคตของอเล็กซานเดอร์ในปี 323 ก่อนคริสตกาล เกิดความแตกแยกในหมู่แม่ทัพเนื่องจากอเล็กซานเดอร์ไม่ได้ประกาศผู้สืบทอด ในช่วงระหว่าง 322-311 ปีก่อนคริสตกาล เกิดสงครามไดแอโดไคขึ้น 3 ครั้ง[1] ในปี 302 ก่อนคริสตกาล แอนติโกนัสผู้พยายามรวบรวมจักรวรรดิอเล็กซานเดอร์อีกครั้งส่งดีมีทรีอุส บุตรชายไปรุกรานกรีซอันเป็นฐานที่มั่นของคาสแซนเดอร์ ไดแอโดไคอีกคน ทำให้คาสแซนเดอร์ต้องไปขอความช่วยเหลือจากไลซีมาคัส ทอเลมีและเซลิวคัส ไลซีมาคัสตอบรับและส่งทัพข้ามช่องแคบเฮลเลสปอนต์ (ช่องแคบดาร์ดะเนลส์ในปัจจุบัน) มาที่เอเชียน้อย ด้านเซลิวคัสยอมสงบศึกกับพระเจ้าจันทรคุปตเมารยะก่อนจะยกทัพข้ามเมโสโปเตเมียมาที่แคปพาโดเชีย ในขณะที่ทอเลมียกทัพจากอียิปต์มาที่ลิแวนต์ แต่ภายหลังถอนทัพเมื่อทราบข่าวลวงว่าแอนติโกนัสรบชนะทัพพันธมิตรแล้ว[2]ในปี 301 ก่อนคริสตกาล ทั้งสองฝ่ายพบกันที่หมู่บ้านอิปซัสในฟรีเจีย พลูทาร์กบันทึกว่าทัพแอนติโกนัสมีทหารราบ 70,000 คน, ทหารม้า 10,000 คนและช้างศึก 75 เชือก[3] ส่วนทัพพันธมิตรมีทหารราบ 64,000 คน, ทหารม้า 10,500 คน, ช้างศึก 400 เชือกและรถม้าติดใบมีด 120 คัน[3] ทั้งสองฝ่ายต่างจัดให้ช้างศึกอยู่ด้านหน้า ตามด้วยรูปขบวนแฟแลงซ์ด้านหลังตรงกลาง ปีกทั้งสองข้างเป็นทหารม้า การสู้รบเริ่มขึ้นเมื่อทั้งสองฝ่ายปะทะกันด้วยทัพช้าง ด้านดีมีทรีอุสผลักดันทัพม้าของแอนไทโอคัส บุตรชายของเซลิวคัสออกจากสนามรบ ในช่วงเวลาที่ฝ่ายพันธมิตรกำลังเพลี่ยงพล้ำ เซลิวคัสส่งช้างศึกออกไปสกัดดีมีทรีอุสที่ถอนทัพกลับมาแล้วส่งทหารราบที่ใช้ธนูและหอกซัดไปโจมตีแอนติโกนัส การสู้รบจบลงเมื่อแอนติโกนัสถูกสังหาร ส่วนดีมีทรีอุสหนีไปที่กรีซ[4]ความพยายามในการรวบรวมจักรวรรดิอเล็กซานเดอร์ของแอนติโกนัสจบลงหลังยุทธการครั้งนี้ อาณาจักรของเขาถูกแบ่งโดยไลซีมาคัสและเซลิวคัส อย่างไรก็ตาม ในปี 281 ก่อนคริสตกาล ไลซีมาคัสและเซลิวคัสหันมาสู้กันเองในยุทธการที่คอรูเปเดียม ซึ่งจบลงด้วยความตายของไลซีมาคัส[5]