รหัสสายการบินไออาตา (อังกฤษ: IATA airline designators) เป็นรหัสสองตัวอักษรที่ออกให้สายการบินต่างๆ ทั่วโลกโดยสมาคมขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ (IATA) โดยมีระเบียบและข้อบังคับในการออกรหัสของไออาตา เดิมรหัสไออาตามีพื้นฐานมาจากรหัสของไอเคโอ ซึ่งเริ่มใช้ในปี 1947 ที่เป็นตัวอักษรละตินสองตัวต่อกัน (ระบบการเขียนด้านล่าง) ต่อมาไออาตาได้นำมาปรับปรุงโดยให้สามารถมีตัวอักษรละตินหนึ่งตัวและตัวเลขหนึ่งตัวได้ (หรือในทางกลับกัน) เช่นรหัส U2 ของอีซี่ย์เจ็ต ซึ่งเริ่มใช้หลังจากไอเคโอเปลี่ยนรูปแบบรหัสในปี 1982 จากเดิมที่ใช้ระบบสองตัวอักษรเปลี่ยนมาใช้ระบบสามตัวอักษรแทน

รหัสของไออาตาจะใช้รูปแบบ xx(a) คือ ตัวอักษรสองตัว (ตัวอักษรหรือตัวเลข) และตัวอักษรตัวเลือกตัวที่สาม แม้ไออาตาที่มีระบบการให้รหัสสามตัวอักษร แต่สมาคมก็ไม่เคยออกรหัสที่มีตัวอักษรที่สามเลย เพราะระบบคอมพิวเตอร์ที่ใช้ไม่รองรับรหัสระบบนี้ถึงแม้จะใช้ระบบรหัสนี้มากว่า 20 ปีแล้วก็ตาม ในปัจจุบันไออาตาใช้ระบบสองตัวอักษร ซึ่งเป็นไปตามมติที่ 762 ของสมาคมและมาตรฐานการออกรหัสสายการบินในปัจจุบัน

สายการบินจะนำรหัสไออาตานำเลขเที่ยวบินแต่ละเที่ยวบินตามกำหนด รวมถึงจะนำมาใช้ในการจองตั๋ว ออกตั๋ว ใช้ในตารางบิน ภาษี และการขนส่งสินค้า[1]

เมื่อสายการบินใดๆ มีการเปลี่ยนรหัส หรือเลิกดำเนินการ ไออาตาจะนำรหัสนั้นออกจากรายชื่อและเปิดให้สายการบินอื่นๆ มาใช้ได้หลังจากครบเวลาหกเดือน และสามารถออกรหัสซ้ำได้ โดยไออาตาจากออกรหัสซ้ำให้กับสายการบินระดับภูมิภาคที่เส้นทางบินจะไม่ไปทับซ้อนกัสายการบินรายอื่นๆ เช่นรหัส 7Y ซึ่งอ้างถึงทั้งมิดแอร์ไลน์ สายการบินเช่าเหมาลำสัญชาติซูดาน และเมดแอร์เวย์ สายการบินเช่าเหมาลำสัญชาติเลบานอน (เลิกดำเนินการในปี 2015 และได้มีเส้นทางบินไปซูดาน)

โดยปกติสายการบินเมื่อเปลี่ยนชื่อจะใช้รหัสไออาตาเดิม เช่นรหัส AY ที่ให้กับ แอโรโอวาย ซึ่งปัจจุบันใช้ชื่อฟินน์แอร์ และรหัส FI ที่ให้กับ Flugfélag Íslands ที่ปัจจุบันใช้ชื่อไอซ์แลนด์แอร์