ตราแผ่นดินได้ผ่านมือกษัตริย์ยุคเว่ย์ (魏), จิ้น (晉), สิบหกแคว้น (十六國), สุย (隋), และถัง (唐) แต่สูญหายไปในสมัยต่อมา คือ ยุคห้าวงศ์สิบแคว้น (五代十國) ซึ่งกินเวลาตั้งแต่ ค.ศ. 907–960 เชื่อกันว่า ราชวงศ์ยฺเหวียน (元) ของมองโกลได้ไป ฉะนั้น ใน ค.ศ. 1370 กองทัพราชวงศ์หมิง (明) บุกมองโกลไปกู้พระราชสมบัติที่ถูกขนถ่ายไป แต่ก็ไม่พบดวงตรา ด้วยเหตุนี้ กษัตริย์ราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ต่อมา คือ ชิง (清) จึงไม่เคยมีตราโบราณนี้อยู่ในครอบครอง แต่ได้สร้างตราดวงอื่นขึ้นใช้ถึงยี่สิบห้าดวง เพื่อลดทอนความสำคัญของตราแผ่นดินตกทอดนี้ลง