พระนามของพระราชวงศ์เป็นภาษาเยอรมันเนื่องมาจาก สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าชายอัลแบร์ทแห่งซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา ซึ่งเป็นโอรสของดยุกแอนสท์ที่ 1 ดยุกแห่งซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 1840

อย่างไรก็ตาม ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา (Sachsen-Coburg und Gotha) ไม่ใช่นามสกุลของเจ้าชายพระราชสวามี แต่เป็นชื่อของดินแดนที่ตระกูลของพระองค์ปกครอง ชื่อพระราชวงศ์ของพระองค์ซึ่งน่าจะเป็นนามสกุลของพระองค์จึงน่าจะเป็น เว็ททีน (Wettin) ดังนั้นชื่อเว็ททีนจึงถูกแทนที่ด้วย วินด์เซอร์ กลายมาเป็นชื่อของพระราชวงศ์เนื่องจากพระราชโองการที่ประกาศโดย พระเจ้าจอร์จที่ 5

อย่างไรก็ตาม พระราชโองการดังกล่าวหมายถึงเฉพาะรัชทายาทในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียที่เป็นสืบเชื้อสายมาจากบุรุษ ต่อมาในเดือนเมษายน 1952 หลังจาก สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้แก้ไขข้อขัดแย้งของชื่อราชวงศ์ เมื่อพระองค์ได้ประกาศต่อคณะองคมนตรีว่าพระนางมีความปรารถนาที่จะให้พระองค์เอง พระราชโอรส และพระราชธิดาใช้ชื่อราชวงศ์วินด์เซอร์ รวมทั้งรัชทายาทของพระองค์เมื่ออภิเษกสมรส และรัชทายาทลำดับถัดไปใช้ชื่อของราชวงศ์วินด์เซอร์ ซึ่งข้อความดังกล่าวขัดแย้งกับกฎหมายของราชวงศ์เยอรมัน ที่กล่าวว่าพระราชโอรสและพระราชธิดาทั้งหมดเป็นสมาชิกของราชวงศ์ชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-เซินเนอร์บอร์-กลึคส์บวร์ค ตามเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ พระบิดา

หลังจากนั้น เมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 1960 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ทรงประกาศพระราชโองการเพื่อยืนยันว่าพระองค์และพระราชโอรสและธิดาทั้งสี่เป็นสมาชิกของราชวงศ์วินด์เซอร์ ส่วนรัชทายาทที่สืบเชื้อสายมาจากชายอื่น ๆ (ยกเว้นผู้ที่เป็น HRH, เจ้าชาย และเจ้าหญิง) จะใช้นามสกุล เมานต์แบ็ตเทน-วินด์เซอร์ (Mountbatten-Windsor)

พระมหากษัตริย์ของสหราชอาณาจักรองค์ถัดไปอาจเปลี่ยนชื่อพระราชวงศ์ได้หากพระองค์มีความประสงค์จะทำเช่นนั้น โดยการประกาศพระราชโองการใหม่ เช่นหาก เจ้าชายแห่งเวลส์ เสด็จขึ้นครองราชย์ พระองค์สามารถเปลี่ยนชื่อพระราชวงศ์เป็น เมานต์แบ็ตเทน (Mountbatten) เพื่อเทิดพระเกียรติพระบิดา (ดยุกแห่งเอดินบะระ) หรือพระปิตุลา (หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า) คำว่าเมานต์แบ็ตเทนเป็นคำภาษาอังกฤษ แปลมาจากคำภาษาเยอรมันว่า บัทเทินแบร์ค (Battenberg)

รัชสมัยของพระเจ้าจอร์จที่ 5 เริ่มขึ้นในปี 1910 ภายใต้ราชวงศ์ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา และสิ้นสุดในปี พ.ศ. 2479 แม้ว่ารัฐอิสระไอร์แลนด์ (Irish Free State) จะแยกตัวออกจากสหราชอาณาจักรในปี 1922 แต่ชื่อของราชอาณาจักรยังคงเดิมจนกระทั่งปี 1927 เมื่อพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์แห่งรัฐอิสระไอร์แลนด์ด้วย ในทศวรรษหลังจากปี 1927 พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของเครือจักรภพ รวมถึงแคนาดา, ออสเตรเลีย, รัฐอิสระไอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ฯลฯ ในสมัยก่อนพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของรัฐเหล่านั้นจากการใช้ราชบัลลังก์ร่วมกันกับจักรวรรดิอังกฤษ แต่หลังจากปี 1927 เครือจักรภพต่าง ๆ ได้มีพระมหากษัตริย์ร่วมกันจากการที่ทรงครองหลายราชบัลลังก์ จนกระทั่งปี 1947 พระมหากษัตริย์อังกฤษทรงเป็นจักรพรรดิแห่งอินเดียด้วย