คำอธิบาย ของ รายชื่อคำภาษาอังกฤษที่ชาวไทยมักอ่านผิด

ภาษาอังกฤษจะมีเรื่องของการควบเสียง และเรื่องของการเน้นหนักเบา
/ə/ เป็นเสียงที่ไม่มีในภาษาไทย เมื่อ /ə/ ไม่มีพยัญชนะมาประกอบจะมีเสียงที่สั้นและเบามาก ในที่นี้แทนด้วยเสียง เออะ ซึ่งมีความใกล้เคียงมากที่สุด
/ɑː/ ไม่มีเสียงสระนี้ในภาษาไทย เป็นเสียงที่อยู่กึ่ง ๆ ระหว่าง อา กับ ออ ในที่นี้บางครั้งถอดเสียงว่า อา บางครั้ง ออ
/æ/ คือเสียง แอ ในภาษาไทย
/ɛ/ ในที่นี้แทนด้วยเสียง แอ แต่ตามความเป็นจริงแล้วเป็นเสียงที่อยู่ระหว่าง เอ กับ แอ
/ɒ/ ออกเสียงคล้าย /ɔː/ แต่เป็นเสียงสั้นกว่า คือเสียง เอาะ (ห่อปาก) มักเจอในสำเนียงอังกฤษ (British) แต่ไม่พบในสำเนียงอเมริกา[1][2]
(r) สำเนียงอังกฤษ (ส่วนมาก) จะออกเสียง /r/ ก็ต่อเมื่อมีสระตามหลังเท่านั้น ดังนั้นจึงใส่ r ไว้ในวงเล็บ ในขณะที่สำเนียงอเมริกันออกเสียง /r/ ทุกครั้ง[2]
/j/ ในที่นี้เป็นสัญลักษณ์ทางสัทอักษร ตรงกับเสียง ย ยักษ์ ของไทย
/ʒ/ เป็นเสียงพยัญชนะที่ไม่มีในภาษาไทย คือเสียง /ʃ/หรือ ช แบบก้อง (voiced)
/v/ เป็นเสียงพยัญชนะที่ไม่มีในภาษาไทย คือเสียง /f/หรือ ฟ แบบก้อง (voiced) ในที่นี้แทนด้วย ฟ หรือ ว
ในสำเนียงอเมริกันบางสำเนียง /ɑː/ และ /ɔː/ เป็นเสียงเดียวกัน
(ˈ) จะอยู่หน้าพยางค์ที่ออกเสียงเน้นหนักที่สุด (Primary stress)
(ˌ) จะอยู่หน้าพยางค์ที่ออกเสียงเน้นหนักเป็นอันดับที่สอง (Secondary stress)
พยางค์ที่เขียนด้วยตัวเอน คือพยางค์ที่เน้นเสียง (Stressed syllables)
(ː) ทำให้สระนั้นออกเสียงยาวขึ้น ซึ่งออกเสียงยาวกว่าสระที่ไม่มี (ː) เช่น /iː/ กับ /i/หรือ/I/ , /ɔː/ กับ /ɔ/[3]

ใกล้เคียง