ในทางเรขาคณิต รูปหนึ่งเหลี่ยม (อังกฤษ: henagon, monogon) หมายถึงรูปหลายเหลี่ยมที่ประกอบด้วยจุดยอด 1 จุด และด้าน 1 ด้าน มีสัญลักษณ์ชเลฟลี (Schläfli symbol) เป็น {1} และเนื่องจากรูปหนึ่งเหลี่ยมมีด้านเพียงด้านเดียวและมุมภายในเพียงมุมเดียว รูปหนึ่งเหลี่ยมจึงเป็นรูปหลายเหลี่ยมปรกติโดยนิยามในเรขาคณิตแบบยุคลิดถือว่ารูปหนึ่งเหลี่ยมเป็นวัตถุที่เป็นไปไม่ได้ (impossible object) เนื่องจากด้านเดียวของรูปนี้จะยาวไปถึงอนันต์ แต่อย่างไรก็ตาม รูปหนึ่งเหลี่ยมสามารถเขียนให้จบได้บนพื้นผิวของทรงกระบอกด้านข้าง หรือพื้นผิวของทรงกลมที่เส้นวงกลมใหญ่ (great circle)รูปหนึ่งเหลี่ยมสองรูปสามารถทำให้เกิดทรงสองหน้า (dihedron) บนพื้นผิวทรงกลม ซึ่งมีสัญลักษณ์ชเลฟลีเป็น {1, 2}