รูไคยา สุลต่าน บีกัม (อังกฤษ: Ruqaiya Sultan Begum) (ป. 1542 – 19 มกราคม 1626) เป็นพระมเหสีของจักรพรรดิอักบัร ตั้งแต่ปี 1557 ถึง 1605 เรียกได้ว่าพระองค์คือพระมเหสีองค์แรกแห่งจักรพรรดิอัคบาร์[2] และเป็นมเหสีเอก[3][4][5] พระองค์เป็นจักรพรรดินีแห่งจักรวรรดิโมกุลที่อยู่ในตำแหน่งยาวนานที่สุดเกือบ 50 ปี[6]รุไคยาเป็น พระสนมเอก และมีเป็น เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์โมกุล มาตั้งแต่เกิด พระบิดา ฮินดาล เมอร์ซา เป็นพระอนุชาของ ฮูมายุน พระราชบิดาในองค์มหาราชอัคบาร์ พระองค์ทรงเป็นคู่หมั้นกับอัคบาร์เมื่ออายุเก้าขวบและแต่งงานกับเขาเมื่ออายุ 14 ปี แต่ถึงกระนั้น พระองค์กลับไม่มีพระราชบุตรกับองค์อัคบาร์เลย แม้เพียงพระองค์เดียว ต่อมาพระองค์ได้เลี้ยงดู คูร์ราราม (ในฐานะลูกบุญธรรม) หลานชายคนโปรดของมหาราชอัคบาร์ (ซึ่งต่อมาคือ จักรพรรดิชาห์ชะฮัน) ในฐานะมเหสีเอกของมหาราชอัคบาร์ พระองค์มีอิทธิพลเทียบเทียมพระองค์ และมีบทบาทสำคัญในการเจรจาระหว่างสามีและลูกเลี้ยงของเธอ เจ้าชายซาลิม ต่อมาในช่วงต้นทศวรรษที่ 1600 พระองค์ก็มีส่วนช่วยให้เจ้าชายซาลิมขึ้นครองราชบัลลังก์[7] พระองค์สวรรคตเพียงหนึ่งปีก่อนที่ชาห์ชะฮัน พระราชบุตรบุญธรรมของพระองค์ขึ้นครองบัลลังก์