ลัทธิตีโต ได้ถูกอธิบายว่าเป็นนโยบายและแผนปฏิบัติในภายหลังสงครามโลกครั้งที่สองที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับยอซีป บรอซ ตีโต ในช่วงสงครามเย็น มีความโดดเด่นคือ การเป็นปรปักษ์กับสหภาพโซเวียต[1]มันมักจะแสดงถึงหลักคำสอนยูโกสลาเวียของตีโตในการเมืองระหว่างประเทศช่วงสงครามเย็น มันปรากฏขึ้นด้วยการเข้าปลดปล่อยประเทศยูโกสลาเวียให้เป็นอิสระของพลพรรคชาวยูโกสลาเวีย หรือไม่ได้รับความช่วยเหลือจากกองทัพแดง ส่งผลทำให้ยูโกสลาเวียเป็นประเทศยูโรปตะวันออกเพียงประเทศเดียวที่ยังคงเป็น "สังคมนิยม, แต่มีอิสระ" ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เช่นเดียวกับการต่อต้านการกดดันของสหภาพโซเวียตเพื่อให้เป็นสมาชิกของกติกาสัญญาวอร์ซอปัจจุบัน ลัทธิตีโต ยังถูกใช้เพื่อเอ่ยอ้างถึงการรำลึกถึงยูโก(Yugo-nostalgia) ความปราถนาเพื่อการสถาปนาใหม่หรือฟื้นฟูลัทธิยูโกสลาเวีย หรือ ยูโกสลาเวียโดยประชาชนของรัฐสืบทอดของยูโกสลาเวีย