ไซยาโนเจนมอด (CyanogenMod มักย่อว่า "CM")เป็นระบบปฏิบัติการโอเพนซอร์ซยอดนิยมของสมาร์ทโฟนและแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ที่มีรากเป็นแอนดรอยด์[10]ผู้ใช้ระบบปฏิบัติการสามารถเลือกรายงานว่าตนใช้เฟิร์มแวร์นี้[11]และในเดือนมีนาคม 2015 นิตยสารฟอบส์ก็ระบุว่า มีผู้ใช้ไซยาโนเจนมอดในโทรศัพท์ของตนถึง 50 ล้านคน[10][12]

ในปี 2013 ผู้ก่อตั้งโปรเจ็กต์ Stefanie Jane ได้เงินทุนเพื่อก่อตั้งบริษัทไซยาโนเจน[13][14]แต่กลับไม่สามารถหาผลประโยชน์จากความสำเร็จของโปรเจ็กต์ได้ และในที่สุดปี 2016 เธอก็ได้ลาออก หรือว่าถูกไล่ออก[15][16]บริษัทจึงได้หาประธานบริหารใหม่ แต่ก็ปิดออฟฟิศ เลิกล้มโปรเจ็กต์ แล้วระงับการให้บริการทั้งหมด[17]

เพราะรหัสต้นฉบับเป็นแบบโอเพนซอร์สและเป็นที่นิยม จึงได้แยกสาขาออก (fork) โดยใช้ชื่อใหม่เป็นลิเนียจโอเอส และพยายามทำเป็นโปรเจ็กต์ชุมชน[ต้องการอ้างอิง]ไซยาโนเจนมอดมีลูกเล่นส่วนหนึ่งที่ไม่มีในเฟิร์มแวร์ที่มากับอุปกรณ์มือถือต่างๆ เช่น ธีม/สกิน[18],audio codec แบบแฟลค,รายการ Access Point Name ขนาดใหญ่, Privacy Guard ซึ่งเป็นแอปที่คุมการให้สิทธิโดยเฉพาะๆ แก่แอปต่างๆ, การแชร์เน็ตโดย tethering ผ่านตัวประสานต่างๆ, CPU overclocking, การได้สิทธิเป็นรูต, ปุ่มซอฟต์แวร์หน้าจอ, ค่าตั้งสำหรับแท็บเล็ตรูปแบบต่างๆ, ค่าตั้งหน้าข้อความแจ้งที่เปิดโดยดึงลงมา (เช่น ไวไฟ บลูทูธ) และการปรับระบบให้วิ่งเร็วขึ้น[ต้องการอ้างอิง]ต่อมาลูกเล่นที่มีในไซยาโนเจนมอด ก็ได้รวมเข้าในระบบแอนดรอยด์ธรรมดาด้วย[ต้องการอ้างอิง]ผู้พัฒนาระบุว่า ระบบไม่มีสปายแวร์หรือ bloatware[19][20]