ชื่อบทความควรตรงกับชื่อที่แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือเรียกสิ่งที่เป็นหัวเรื่องนั้นในภาษาไทย ในหลายกรณีบทความเดียวกันอาจมีชื่อเรียกได้หลายชื่อ การเลือกใช้ชื่อใดชื่อหนึ่งนั้นควรเป็นไปตามมติมหาชน

ในการอภิปรายเกี่ยวกับชื่อบทความ ควรตอบคำถามเหล่านี้ได้

• การรู้จัก - ชื่อนั้นเป็นชื่อที่มีคนรู้จักหรืออธิบายรายละเอียดของหัวเรื่องหรือไม่
• ความเป็นธรรมชาติ - ชื่อใดที่ผู้อ่านน่าจะใช้ค้นหาบทความนั้นมากที่สุด ชื่อใดที่ผู้ใช้มักใช้เป็นธรรมชาติเพื่อเชื่อมโยงจากบทความอื่น ซึ่งชื่อนั้นมักเป็นชื่อที่สิ่งที่เป็นหัวเรื่องถูกเรียกอยู่แล้ว
• ความเที่ยงตรง - ชื่อนั้นเที่ยงตรงเพียงใด โดยให้ชื่อบทความเที่ยงตรงพอที่จะระบุหัวเรื่องของบทความนั้นโดยไม่คลุมเครือ
• ความกระชับ - ชื่อนั้นกระชับหรือไม่
• ความต้องกัน - ชื่อที่เสนอนั้นเป็นไปตามรูปแบบเดียวกับรูปแบบของชื่อบทความที่คล้ายกันหรือไม่

สำหรับหัวเรื่องส่วนใหญ่ให้ถือหลักข้างต้น อย่างไรก็ดี ในบางกรณีที่ยังไม่ชัดเจน อาจต้องมีการอภิปรายในหลักการนอกเหนือจากนี้โดยมติมหาชน การเลือกชื่อบทความควรถือประโยชน์ของผู้อ่านมาก่อนผู้เขียน และของผู้ชมทั่วไปมาก่อนผู้เชี่ยวชาญ

รูปแบบชื่อบทความ

ด้านล่างนี้เป็นรูปแบบชื่อบทความที่ควรใช้ ได้แก่

• หลีกเลี่ยงชื่อย่อ: ชื่อบทความควรหลีกเลี่ยงการใช้ชื่อย่อและอักษรย่อ เว้นแต่สิ่งที่เป็นหัวเรื่องนั้นจะเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางด้วยชื่อย่อนั้น (อาทิ เลเซอร์) ส่วนตัวย่อหรืออักษรย่ออื่น สามารถใช้ในหน้าแก้ความกำกวมได้ นอกจากนี้ ไม่จำเป็นจะต้องระบุอักษรย่อนอกเหนือไปจากชื่อในบทความ
• ใช้นาม: ชื่อบทความควรใช้นามและนามวลีมากกว่าคำประเภทอื่น สำหรับกริยาหรือคุณศัพท์ให้เปลี่ยนเป็นนามโดยการเติม "การ" หรือ "ความ" นำหน้า และอาจเปลี่ยนทางจากคำนั้นมายังคำที่เป็นนามด้วย แต่กริยาหรือคุณศัพท์ยังสามารถเป็นชื่อของหน้าแก้ความกำกวมได้อยู่
• สะกดตามต้นฉบับ: สำหรับชื่อบทความที่เป็นวิสามานยนาม เช่น เครื่องหมายการค้า ชื่อหนังสือ ชื่อภาพยนตร์ เป็นต้น ถ้ามีชื่อทางการในภาษาไทยก็ให้สะกดตามต้นฉบับ (แม้จะขัดต่อหลักการตั้งชื่ออื่น ๆ) ส่วนวิสามานยนามภาษาต่างประเทศที่ไม่มีชื่อทางการในภาษาไทย ให้ทับศัพท์หรือถอดเป็นคำอ่านตามหลักการที่มีอยู่
• ใช้เลขอารบิก: ยกเว้นเมื่อต้องการคงชื่อไว้ตามต้นฉบับ เช่น เลขไทยหรือเลขโรมัน