บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งวิทยาการระบาดของมะเร็ง (อังกฤษ: epidemiology of cancer) เป็นการศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อมะเร็ง เพื่ออนุมานทิศทาง/แนวโน้มและเหตุของโรคโดยใช้วิธีการทางวิทยาการระบาดเพื่อหาเหตุแล้วระบุและพัฒนา/ปรับปรุงการรักษาการศึกษาในเรื่องนี้ต้องเผชิญกับปัญหาอคติเพราะเวลานำ (lead time bias) และอคติเข้าข้างเวลายาว (length time bias)อคติเพราะเวลานำเป็นแนวคิดว่า การวินิจฉัยพบโรคได้เร็วอาจทำให้สถิติของเวลาที่รอดชีวิตจากมะเร็งเกินจริง โดยไม่ได้ปรับปรุงการดำเนินของโรคจริง ๆ ส่วนอคติเข้าข้างเวลายาวเป็นแนวคิดว่า เนื้องอกที่โตช้ากว่ามีโอกาสวินิจฉัยพบมากกว่าด้วยการตรวจคัดกรองโรค แต่การปรับปรุงให้ตรวจพบมะเร็งที่โตช้าเป็นจำนวนมากกว่าอาจไม่ทำให้คนไข้ได้ผลดีจริง ๆ ปัญหาที่เกี่ยวกันอีกอย่างหนึ่งก็คือการวินิจฉัยพบโรคเกินจริง คือการตรวจคัดโรคมีแนวโน้มในการวินิจฉัยพบโรคโดยไม่มีผลเพิ่มชีวิตคนไข้ได้จริง ๆตัวอย่างเด่น คือมะเร็งต่อมลูกหมากกับการตรวจคัดโรคด้วยการเช็คค่าแอนติเจนเฉพาะต่อมลูกหมาก (Prostate-specific antigen, PSA)[2]นักวิชาการทางมะเร็งบางท่านอ้างว่า การทดลองทางคลินิกของมะเร็งที่ได้ผลลบ/ผลว่าง ไม่มีกำลังทางสถิติเพื่อค้นพบประโยชน์ต่อการรักษาได้จริง ๆซึ่งอาจเป็นเพราะมีคนไข้สมัครเข้าร่วมการทดลองเป็นจำนวนน้อยกว่าที่วางแผนไว้ดั้งเดิม[3]