ศรีรังคนาถสวามีมนเทียร หรือ ติรุวรังคัม เป็นมนเทียรที่สร้างถวายบูชาพระศรีรังคนาถ คือปางไสยาสน์ของพระวิษณุ มนเทียรนี้ตั้งอยู่ในเมืองศรีรังคัม เขตติรุจิรปัลลี รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย[3] และสร้างขึ้นด้วยสถาปัตยกรรมทราวิฑ มนเทียรได้รับการเชิดชูโดยนักบวชอาลวาระ (Alvar) ใน ทิพยประพันธ์ (Divya Prabhandha)[4] และถือเป็นมนเทียรสำคัญใน 108 โบสถ์พราหมณ์ "ทิพยทสัม (Divya Desam)" ที่สร้างถวายแต่องค์มหาวิษณุ[3]มนเทียรนี้ถือเป็นไวษณวมนเทียรที่มีสีสันฉูดฉาดและงดงามที่สุดในอินเดียใต้ มนเทียรนี้ยังมีส่วนสำคัญยิ่งในประวัติของลัทธิไวษณพ เริ่มจากงานของรามนุชา และผู้สานต่อที่ชื่อ นาฐมุนี และ ยมุนาจรรย์ในศรีรังคัม[5] สถานที่ตั้งซึ่งอยู่บนเกาะระหว่างแม่น้ำกลลิทัม และแม่น้ำกาเวรี[3] นั้นทำให้ประสบกับอุทกภัยได้ง่าย รวมทั้งทำให้ง่ายต่อการรุกรานและเปลี่ยนเป็นค่ายทหาร[6] มนเทียรเคยถูกทำลายและปล้นชิงของมีค่าไปโดยกองทัพของรัฐสุลต่านเดลีซึ่งบุกเข้าโจมตีและทำลายล้างอาณาจักรปันทยะ (Pandya) เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 14 และมนเทียรก็ถูกสร้างขึ้นใหม่อีกในปลายคริสต์ศตวรรษเดียวกัน[7][8] มนเทียรได้รับการสร้างให้แข็งแรงขึ้น ป้องกันมากขึ้น และสร้างโคปุรัมจำนวนมาก ขยายอาณาเขตของมนเทียรมากในยุคคริสต์ศตวรรษที่ 16 และ 17[9][10] มนเทียรนี้เคยเป็นหนึ่งในจุดศูนย์กลางสำคัญของขบวนการภักติ ร่วมไปกับการร่ายรำและขับร้อง[11]อาณาเขตของศรีรังคัมมนเทียรคือ 155 เอเคอร์ มีศาลเจ้า 81 ศาล, หอและโคปุรัม 21 หอ, ศาลาและมณฑป 39 หลัง และแท็งก์น้ำจำนวนอีกมากมายที่ประกอบเข้ากับระบบไขน้ำและอนุชลประทานที่ซับซ้อนของมนเทียร มนเทียรนี้ในปัจจุบันถือว่าเป็นโบสถ์พราหมณ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่ยังคงมีการใช้ประกอบศาสนพิธีเป็นนิจอยู่[12][3]และถือเป็นแหล่งสำคัญของสถาปัตยกรรมทราวิฑดั้งเดิมที่ซับซ้อนและงดงามอย่างมีเสน่ห์