รางวัลโนเบลสาขาการแพทย์หรือสรีรวิทยา เป็นเจตจำนงตามพินัยกรรมของอัลเฟรด โนเบลนักเคมีชาวสวีเดน ในปีค.ศ. 1885 ที่ได้มอบให้สถาบันแคโรลินสกาดูแล [2] และได้มอบเป็นครั้งแรกเมื่อปีค.ศ. 1901 ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์หรือสรีรวิทยาจะได้รับการพิจารณาจากที่ประชุมของกลุ่มศาสตราจารย์ของสถาบัน แต่ก็กล่าวได้ว่ามาจากกลุ่มการพิจารณารางวัลโนเบล

ในปีค.ศ. 1977 สมัชชาโนเบลได้แยกตัวเป็นองค์กรนิติบุคคลเพราะได้คำนึงถึงกระบวนการตัดสินใจในการมอบรางวัลโนเบล เนื่องจากสถาบันแคโรลินสกา เป็นมหาวิทยาลัยที่ของรัฐที่จะต้องทำตามกฎหมายประเทศสวีเดนคือต้องเปิดเผยข้อมูลต่างๆให้สาธารณะชนรับทราบทั่วไป การออกมาเป็นองค์กรนิติบุคคลของสถาบันแคโรลินสกา สามารถมีความเป็นส่วนตัวได้มากขึ้นและสามารถทำตามข้อกำหนดของรางวัลโนเบล ที่ตั้งโดยมูลนิธิอัลเฟรด โนเบลได้ ในกรณีนี้รวมไปถึงการรักษาความลับของผู้ถูกเสนอชื่อ กระบวนการคัดเลือก ว่าจะไม่สามารถเปิดเผยได้ก่อน 50 ปีนับจากการมอบรางวัลในแต่ละครั้ง รวมไปถึงกฎหมายที่จะสามารถโต้แย้งต่อศาลปกครองก็จะไม่สามารถทำได้

มีองค์กรนิติบุคคลอีก 2 ส่วนที่คล้ายกันซึ่งจะพิจารณาผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาอื่นๆคือ ราชบัณฑิตยสภาวิทยาศาสตร์แห่งสวีเดน (Royal Swedish Academy of Science) และ บัณฑิตยสภาแห่งสวีเดน (Swedish Academy)