เจ้าแม่ผู้อุปถัมภ์ในศาสนาฮินดู, พระสุรัสวดี, พระเทพีแห่งการเรียนรู้และศิลปะ มักมีประติมานวิทยาประทับนั่งอยู่บนหงส์ที่ทรงเครื่องดนตรีชนิดนี้อยู่เสมอ และพระอิศวรมักจะทรงไว้หัตถ์หรืออยู่อิริยาบถในขณะทรงบรรเลงเช่นกันในภาค "วีณาธร" อันหมายถึง "ผู้ทรงวีณาไว้ในหัตถ์" อีกด้วย และพระฤๅษีนารอดเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เชี่ยวชาญเช่นกัน[1] เจ้ากรุงลังกาทศกัณฐ์, พญายักษ์ในรามเกียรติ์, ซึ่งเป็นนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ด้วย , ประมุขอันทรงความสามารถและสาวกศิษยานุศิษย์ที่ภักดีของพระอิศวร, ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ทรงคุณวุฒิที่เชี่ยวชาญเช่นกัน สำหรับจ้าวแม่สุรัสวดีเทพีนักวิชาการเชื่อว่าในฐานะที่ทรงเป็นพระเทพีแห่งศิลปศาสตร์ ศิลปินร่วมสมัยจึงเชิญเครื่องดนตรีเครื่องสายที่มีวิวัฒนาการมากที่สุดในยุคทั้งหมดไว้ในหัตถ์ของพระนางอันหมายถึง ทรงเชี่ยวชาญและอุปถัมป์เป็นใหญ่เหนือศิลปศาสตร์ทั้งปวง[2]