หลังจากที่กองทัพของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะพ่ายแพ้กองทัพของสมเด็จพระจักรพรรดิในสงครามโบชินระหว่างการปฏิรูปสมัยเมจิ ทหารเรือที่จงรักภักดีต่อโชกุนตระกูลโทกูงาวะส่วนหนึ่งนำโดยพลเรือเอกเอโนโมโตะ ทาเกอากิ (榎本 武揚 Enomoto Takeaki) ได้อพยพไปยังเกาะเอโซะ (ปัจจุบันคือเกาะฮกไกโด) ทางด้านเหนือสุดของญี่ปุ่น พร้อมด้วยนายทหารหลายหมื่นนายและกลุ่มที่ปรึกษาทางทหารชาวฝรั่งเศส ซึ่งนำโดยฌูลส์ บรูเนต์ (Jules Brunet) พลเรือเอกเอโนโมโตะได้ใช้ความพยายามครั้งสุดท้าย โดยการถวายฎีกาไปยังราชสำนักสมเด็จพระจักรพรรดิ เพื่อขอให่เขาได้มีโอกาสพัฒนาเกาะฮกไกโดและรักษาขนบธรรมเนียมของซามูไรไว้ต่อไปโดยไม่ถูกรบกวน แต่คำขอของเขาก็ได้รับการปฏิเสธ

ในวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1868 ได้มีการประกาศอิสรภาพไม่ขึ้นกับรัฐบาลกลาง สถาปนาสาธารณรัฐเอโซะ ซึ่งมีโครงสร้างการปกครองที่ยึดตามแบบของสหรัฐอเมริกา พลเรือเอกเอโนโมโตะได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดี (総裁 Sōsai) คนแรก การเลือกตั้งครั้งนี้ถือเป็นการเลือกตั้งครั้งแรกของญี่ปุ่น