ระบบยานอวกาศสตาร์ชิปสเปซเอ็กซ์ (อังกฤษ: SpaceX Starship) เป็นยานพาหนะยิงจรวดแบบสองขั้นตอนสู่วงโคจรที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างสมบูรณ์ ภายใต้การพัฒนาโดย SpaceX ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2012 โดยเป็นโครงการเที่ยวบินอวกาศส่วนตัวที่หาทุนด้วยตนเอง[1]จรวดขั้นที่สอง — ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า "สตาร์ชิป" — ได้รับการออกแบบให้เป็นดู้เก็บสินค้าระยะยาวและเป็นยานอวกาศบรรทุกผู้โดยสารในที่สุด มันถูกนำมาใช้ในตอนแรกโดยไม่มีขั้นตอนบูสเตอร์ใด ๆ เลย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการพัฒนาที่ครอบคลุมเพื่อพิสูจน์การปล่อยตัวและการลงจอดและทำซ้ำในรายละเอียดการออกแบบที่หลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับการกลับเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของยาน[2] ในขณะที่ยานอวกาศกำลังได้รับการทดสอบด้วยตัวมันเองที่ระดับความสูงต่ำกว่าฐานในช่วงปี พ.ศ. 2562-2563 แต่ต่อมาจะถูกนำไปใช้ในการปล่อยสู่วงโคจรโดยมีจรวดขั้นบูสเตอร์เพิ่มเติมคือ ซูเปอร์เฮฟวี ซึ่งยานจะทำหน้าที่เป็นทั้งขั้นที่สองในระบบปล่อยยานอวกาศสู่วงโคจรแแบบสองขั้นตอนและทำหน้าที่เป็นยานโคจรระยะยาวในอวกาศ[3]