หนานจิงฟูจื่อเมี่ยว (จีน: 南京夫子庙; พินอิน: Nánjīng fūzǐmiào) หรือ ฟูจื่อเมี่ยว (จีน: 夫子庙; แปลตรงตัว: "วิหารขงจื๊อ") เป็นวิหารขงจื๊อและอดีตโถงสอบของหลวงตั้งอยู่ในตอนใต้ของนครหนานจิง ริมฝั่งทางเหนือของแม่น้ำฉินหฺวาย ปัจจุบันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของนครหนานจิง พื้นที่โดยรอบนี้ยังถือเป็นศูนย์กลางลัทธิขงจื๊อของหนานจิง ในปัจจุบันโดยรอบได้รับการปรับสภาพเป็นถนนการค้า ฟูจื่อเมี่ยวถือเป็นสถาบันอุดมศึกษาแรกในจีน และเป็นหนึ่งในสี่วิหารวรรณกรรมที่สำคัญของจีน ในจีนโบราณ ฟูจื่อเมี่ยวเป็นทั้งศูนย์กลางทางวัฒนธรรม วิทยาการ และประวัติศาสตร์ ที่มีความสำคัญทั้งในหนานจิงและในบรรดาแคว้นแถบตะวันออกเฉียงใต้[1]ในสมัยราชวงศ์จิ้น เมื่อ ค.ศ. 317 ได้มีการสถาปนามหาวิทยาลัยหลวงหนานจิงขึ้นบนฝั่งทางเหนือของแม่น้ำฉินหฺวาย และใน ค.ศ. 337 ได้มีการขยายวิทยาเขตไปถึงฝั่งใต้ของแม่น้ำ วิหารขงจื๊อนี้สร้างขึ้นภายในวิทยาเขตใน ค.ศ. 384 แต่ต่อมาถูกเพลิงไหม้ทำลายลงในสมัยราชวงศ์ซ่งใต้[2] และได้รับการสร้างขึ้นใหม่ที่จุดเดิมใน ค.ศ. 1034 ในสมัยราชวงศ์ซ่ง[3][4] และได้รับสถานะกลับเป็นมหาวิทยาลัยหลวงอีกครั้งใน ค.ศ. 1365 สมัยราชวงศ์หมิงตอนต้น อาคารหลังปัจจุบันนี้สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 19 ในสมัยราชวงศ์ชิง หลังการปฏิวัติซินไฮ่เมื่อ ค.ศ. 1911 วิหารสิ้นสุดสถานะการสนับสนุนจากหลวง และนับตั้งแต่ปลายคริสต์ทศวรรษ 1920 ถึง ค.ศ. 1932 ถูกแปรสภาพมาเป็นคลังแสงให้กับก๊กมินตั๋ง และถูกทิ้งในสภาพทรุดโทรม บางอาคารถูกแปรสภาพเป็นหอศิลป์[5] การบูรณะเริ่มต้นใน ค.ศ. 1985 กลับสู่สภาพเดิมใน ค.ศ. 2010 ฟูจื่อเมี่ยวได้รับสถานะสถานที่ท่องเที่ยวระดับห้าเอของรัฐบาลจีน[6] และมีนักท่องเที่ยวเยี่ยมชมตลอดทั้งปี โดยเฉพาะในฤดูร้อน ส่วนในฤดูหนาวมีการจัดเทศกาลโคมฉินหฺวาย[7]ฟูจื่อเมี่ยวสามารถเข้าถึงได้ทางรถไฟใต้ดินหนานจิง สาย 1 สถานีซานชานเจีย ทางออกที่ 3