ตำแหน่งของหมวดคำในอักษรจีนอาจจัดวางอยู่ได้หลายตำแหน่ง ทั้งซ้าย ขวา บน ล่าง คลุมบน ห่อล่าง ล้อมรอบ หรือแม้แต่ทับซ้อนเข้าไปข้างใน การจำแนกหมวดคำอักษรจีนจึงต้องอาศัยประสบการณ์การค้นหาบ่อยครั้ง ทราบว่าหมวดคำที่เปลี่ยนรูปมีอะไรบ้าง ปกติแล้วเรามักจะสังเกตได้ว่าหมวดคำกลุ่มหนึ่งมักจะอยู่ที่ตำแหน่งเดิมตลอดเวลา แต่หากเป็นกรณีพิเศษอื่นก็ต้องจดจำ

ต่อไปนี้เป็นการแยกแยะหมวดคำตามตำแหน่งที่วาง ซึ่งมีเจ็ดประเภทหลักและเจ็ดประเภทย่อย ตำแหน่งเหล่านี้มีการตั้งชื่อในภาษาญี่ปุ่นด้วย

• วางข้างซ้าย (偏 เฮ็ง) เช่น 略 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 田 กับส่วน 各
• วางข้างขวา (旁 สึกุริ) เช่น 期 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 月 กับส่วน 其
• วางข้างบน (冠 คัมมุริ) เช่น 歩 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 止 กับส่วน 少 อีกตัวอย่างหนึ่ง 男 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 田 กับส่วน 力
• วางข้างล่าง (脚 อะชิ) เช่น 志 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 心 กับส่วน 士 อีกตัวอย่างหนึ่ง 畠 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 田 กับส่วน 白ประเภทย่อยของอะชิ
  • ประกบข้างบนและข้างล่าง เช่น 亘 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 二 กับส่วน 日
  • แทรกไว้ตรงกลาง เช่น 昼 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 日 กับส่วนบน 尺 และส่วนล่าง 一
• คลุมข้างบนและข้างซ้าย (垂 ทะเระ) เช่น 房 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 戸 กับส่วน 方
• ห่อข้างล่างและข้างซ้าย (繞 เนียว) เช่น 起 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 走 กับส่วน 己
• ล้อมรอบ (構 คะมะเอะ) เช่น 国 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 囗 กับส่วน 玉ประเภทย่อยของคะมะเอะ
  • ล้อมรอบเปิดข้างล่าง เช่น 間 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 門 กับส่วน 日
  • ล้อมรอบเปิดข้างบน เช่น 凶 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 凵 กับส่วน 乄
  • ล้อมรอบเปิดข้างขวา เช่น 医 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 匚 กับส่วน 矢
  • คลุมข้างบนและข้างขวา เช่น 式 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 弋 กับส่วน 工
  • ประกบข้างซ้ายและข้างขวา เช่น 街 ประกอบขึ้นจากหมวดคำ 行 กับส่วน 圭

หมวดคำเดียวกันอาจมีตำแหน่งการวางที่แตกต่างกันได้ ทำให้อักษรบางตัวอาจไม่อยู่ในหมวดคำตามที่คาดการณ์ไว้เช่น 聞 อยู่ในหมวดคำ 耳 แทนที่จะเป็น 門; 化 อยู่ในหมวดคำ 匕 แทนที่จะเป็น 人; 章 กับ 意 อยู่ในหมวดคำ 立 กับ 音 ตามลำดับ เป็นต้น