หมู่เกาะนัมโป (ญี่ปุ่น: 南方諸島 โรมาจิ: Nanpō Shotō ทับศัพท์: นัมโป โชโต) เป็นกลุ่มของหมู่เกาะที่ตั้งอยู่ในบริเวณทางตอนใต้ของหมู่เกาะหลักของหมู่เกาะญี่ปุ่น โดยกินพื้นที่ตั้งแต่คาบสมุทรอิซุที่อยู่ทางตะวันตกของอ่าวโตเกียวตอนใต้ประมาณ 1,200 km (750 mi) จนถึง 500 km (310 mi) ของหมู่เกาะมาเรียนา หมู่เกาะนัมโปทั้งหมดถูกบริหารโดยมหานครโตเกียวทางกระทรวงอุทกศาสตร์กับสมุทรศาสตร์ของหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น (The Hydrographic and Oceanographic Department of the Japan Coast Guard) กำหนดนัมโป โชโตไปตามนี้:[1]ทางญี่ปุ่นอ้างว่าตนค้นพบหมู่เกาะใน ค.ศ. 1593 ในขณะที่อังกฤษอ้างสิทธิบนหมู่เกาะใน ค.ศ. 1827 แต่ไม่มีการพัฒนาเกิดขึ้นในบริเวณนี้ ถึงแม้ว่าจะมีอาณานิคมชาวยุโรปและอเมริกันกลุ่มเล็กตั้งรกรากในจิจิ-จิมะ อาณานิคมญี่ปุ่นเริ่มย้ายมาที่หมู่เกาะใน ค.ศ. 1853 แล้วอ้างสิทธิ์ใน ค.ศ. 1861 และรวมเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดโตเกียวใน ค.ศ. 1891 ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษที่ 1930 ชาวต่างชาติถูกห้ามไม่ให้เข้าไปแถวหมู่เกาะ และมีการสร้างฐานทัพเรือขนาดเล็กขึ้นที่จิจิ-จิมะ[2]