หม่า ตามสำเนียงมาตรฐาน (จีนตัวย่อ: 马; จีนตัวเต็ม: 馬; พินอิน: mǎ) หรือ เบ๊ ตามสำเนียงฮกเกี้ยน หรือ แบ้ ตามสำเนียงแต้จิ๋ว แปลว่า "ม้า" เป็นชื่อสกุลจีน เป็นหนึ่งในชื่อสกุลที่แพร่หลายที่สุดในประเทศจีน และใน ค.ศ. 2006 ปรากฏว่า นิยมมากเป็นอันดับที่ 14 ในจีนแผ่นดินใหญ่ และอันดับ 1 ในกลุ่มจีนมุสลิม โดยเฉพาะชาวหุย (回族), ตงเซียง (東鄉族), และซาลา (撒拉族)[1]ผู้ใช้ชื่อสกุลนี้เป็นคนแรก คือ ลูกหลานของจ้าว เชอ (趙奢) ขุนนางจีนสมัย 300 ปีก่อนคริสตกาล โดยนำคำว่า "หม่า" มาจากชื่อ "หม่าฝู" (馬服; "เขตหม่า") อันเป็นชื่อเขตปกครองซึ่งปัจจุบันเป็นพื้นที่ทางเหนือของหานตาน (邯郸) ในเหอเป่ย์ (河北)ส่วนชื่อสกุล "หม่า" นี้นิยมในหมู่มุสลิม เพราะเสมือนเป็นการถ่ายเสียงจากชื่อสกุลแบบอาหรับของพวกตน คือ "มุฮัมมัด" (อาหรับ: مُحمّد‎ , [muħammad])[2][3][4][5]ช่วงราชวงศ์หมิง ปรากฏว่า จักรพรรดิเจิ้งเต๋อ (正德帝) มีสนมคนหนึ่งเป็นชาวอุยกูร์ ใช้ชื่อสกุลว่า "หม่า" ด้วย[6][7]