เมนูนำทาง
หัวเมืองลาวอีสาน ตระกูลเจ้านายฝ่ายอีสานเจ้านายฝ่ายอีสาน หมายถึง เจ้านายผู้สืบเชื้อสายในราชวงศ์ หรือสายสกุลที่เคยปกครองหัวเมืองในอาณาจักรล้านช้างเดิมมาก่อน ซึ่งเข้ามาเป็นประเทศราชของอาณาจักรรัตนโกสินทร์ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 อันได้แก่ เจ้านายในราชวงศ์สุวรรณปางคำที่ปกครองนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน เมืองอุบลราชธานีศรีวนาไลยประเทศราช เมืองยศสุนทรประเทศราช เมืองกาฬสินธุ์ เมืองเขมราษฎร์ธานี เมืองหนองคาย และเมืองอำนาจเจริญ ส่วนราชวงศ์เจ้าสร้อยสินสมุทรพุทธางกูรที่ปกครองเมืองนครจำปาศักดิ์ เมืองสุวรรณภูมิราชบุรินทร์ เมืองขอนแก่น เมืองร้อยเอ็ด เมืองมหาสารคาม เมืองชลบถวิบูลย์ และเมืองมุกดาหาร
ในอดีตเจ้าผู้ครองนครต่าง ๆ มีอำนาจสิทธิ์ขาดปกครองดินแดนของตน แต่มีหน้าที่ต้องส่งเครื่องบรรณาการถวายราชสำนักสยามเพื่อแสดงความจงรักภักดีเท่านั้น อย่างไรก็ตามราชสำนักสยามได้เริ่มเข้ามามีบทบาทสำคัญในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งภายในราชสำนักประเทศราชหลายครั้ง จนถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงทรงยกเลิกการปกครองแบบประเทศราชเพื่อรวมศูนย์อำนาจการปกครองไว้ที่กรุงเทพฯ โดยเฉพาะ ตำแหน่งเจ้าประเทศราชก็ให้สิ้นสุดเมื่อเจ้าผู้ครองเมืองนั้นถึงแก่พิราลัย
เมนูนำทาง
หัวเมืองลาวอีสาน ตระกูลเจ้านายฝ่ายอีสานใกล้เคียง
หัวเมืองลาวอีสาน หัวเมืองเหนือ หัวเม็ด หัวเหยียน หัวเว่ย หัวนม หัวเสาอโศกรูปสิงห์ หัวเกรียน หัวเทียน หัวเหยียนฝ่าเจี้ยกวนเหมินแหล่งที่มา
WikiPedia: หัวเมืองลาวอีสาน https://sites.google.com/site/thailandsurname/nams...