มีสมมติฐานว่าหีบแห่งพันธสัญญาที่จริงนั้นมีอยู่สองใบ คือ ใบดั้งเดิม กับใบที่สร้างขึ้นทีหลัง พระราชินีแห่งชีบาเป็นมเหสีของซาโลมอน โอรสของพระนางจะต้องกลับไปครองเอธิโอเปีย ตำนานว่าโอรสของพระนางได้นำหีบใบหนึ่งกลับไปด้วย กษัตริย์ซาโลมอนอาจสร้างหีบแห่งพันธสัญญาขึ้นมาอีกใบในเหตุการณ์นี้ ซึ่งไม่อาจทราบว่า หีบใบที่เจ้าชายเมเนเลกนำไปยังเอธิโอเปียนั้น เป็นหีบใบจริงหรือใบที่สร้างขึ้นมาทีหลัง

อย่างไรก็ตาม 587 ปีก่อนคริสตกาล ในคราวที่กองทัพบาบิโลเนียบุกเข้าทำลายเยรูซาเลมและวิหารซาโลมอนอันเป็นที่ประดิษฐานของหีบแห่งพันธสัญญา ในหนังสือพงศ์กษัตริย์นั้น มีบัญชีสิ่งของที่พวกบาบิโลนนำกลับออกไปด้วยอยู่ ก็ไม่ปรากฏว่ามีหีบใบนี้อยู่ในบัญชีดังกล่าวแต่อย่างใด[13][14] แม้แต่พงศาวดารอิสราเอลอื่น ๆ ก็ไม่ระบุถึงหีบในเหตุการณ์นี้เช่นกัน แต่เรื่องของหีบนี้กลับไปปรากฏอยู่ในหนังสือเอสดราส ฉบับที่ 1[15]ของกรีก ซึ่งระบุไว้ว่า

อย่างไรก็ตาม มีนักโบราณคดีและนักวิชาการบางส่วนเห็นว่า เป็นไปได้ยากที่จะไม่หลงเหลือหลักฐานใดเลยหากหีบถูกนำไปยังบาบิโลนจริง ดังนั้นหีบน่าจะถูกนำออกจากเยรูซาเลมไปแล้วก่อนเมืองถูกโจมตี โดยผ่านอุโมงค์ใต้เยรูซาเลมออกไปนอกกำแพงเมือง ทั้งนี้ มีการพบบันทึกพาไพรัสในอียิปต์ ซึ่งเขียนราว ๆ 400 ปีก่อนคริสกาล ในบันทึกระบุว่า มีการสร้างวิหารสำหรับพระเจ้าของพวกยิวในเกาะทางภาคใต้ของอียิปต์ ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่า เหล่าปุโรหิตสามารถนำหีบหนีออกมาได้ถึงเกาะนี้ และวิหารแห่งนี้สร้างเพื่อเก็บรักษาหีบ ถ้าเป็นเช่นนั้น หีบอาจจะเคยอยู่ที่อียิปต์ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เนื่องจากการเปลี่ยนถ่ายอำนาจในอียิปต์จะทำให้ชาวยิวเหล่านี้ต้องออกจากอียิปต์ และจุดหมายปลายทางที่พวกเขาน่าจะเดินทางต่อไปคือเอธิโอเปียซึ่งเป็นบ้านเกิดของพระราชินีแห่งชีบา มเหสีของกษัตริย์ซาโลมอน โดยการล่องเรือทวนแม่น้ำไนล์ ซึ่งก็มีการพบชุมชนชาวคริสต์เก่าแก่บริเวณทะเลสาบต้นสาขาของแม่น้ำไนล์ในเอธิโอเปีย และในบรรดาสมบัติเก่าแก่ก็พบเครื่องใช้โบราณของอิสราเอลที่มีอายุกว่าสองพันปี