ห้ามมีพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากเรา บัญญัติข้อนี้ห้ามการนับถือพระหลายองค์อันเป็นลักษณะเด่นของศาสนาทั้งหลายในโลกตะวันออกใกล้สมัยโบราณ อิสราเอลต้องไม่นมัสการหรือออกนามพระต่าง ๆ ของชนชาติอื่น แต่พระเจ้าทรงบัญชาให้พวกเขายำเกรงและปรนนิบัติพระองค์เท่านั้น[4][5]

เมื่อนำบัญญัติข้อนี้มาประยุกต์ใช้กับผู้เชื่อในพันธสัญญาใหม่ บัญญัติข้อนี้มีความหมายอย่างน้อย 3 ประการต่อไปนี้

1. การนมัสการของผู้เชื่อจะต้องมุ่งไปที่พระเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้น จะไม่มีการนมัสการ การอธิฐาน หรือการแสวงหาการทรงนำและการช่วยเหลือจาก "พระเจ้าอื่นใด" วิญญาณใดหรือผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว[6][7][8][9] บัญญัติข้อแรกนี้ต่อต้านการนมัสการวิญญาณต่าง ๆ (นั่นคือ วิญญาณชั่ว) โดยการติดต่อกับวิญญาณ การทำนาย การกราบไหว้รูปเคารพในลักษณะต่าง ๆ กัน[10]
2. ผู้เชื่อจะต้องอุทิศตัวแด่พระเจ้าอย่างสิ้นเชิง พระเจ้าเท่านั้นที่จะนำชีวิตของพวกเขาได้โดยผ่านพระประสงค์ที่ทรงเปิดเผยและพระคัมภีร์ที่ได้รับการดลใจ[11]
3. ผู้เชื่อจะต้องตั้งจุดประสงค์ในชีวิตอยู่ที่การแสวงหาและรักพระเจ้าด้วยสิ้นสุดจิต สุดใจ และสุดกำลัง โดยพึ่งพาพระองค์สำหรับการจัดเตรียมสิ่งดีสำหรับชีวิตของพวกเขา[12][13][14][15]