ตัวแปรที่ส่งผลต่อความสัมพันธ์ของอัตราส่วนครูต่อนักเรียนและขนาดห้องเรียนได้แก่ จำนวนครูที่ไม่มีหน้าที่สอน จำนวนชั้นเรียนต่อครูและจำนวนครูต่อชั้นเรียน นอกจากนี้ถ้ามีชั้นเรียนสำหรับนักเรียนกลุ่มเล็ก เช่น ห้องเรียนของผู้เรียนการศึกษาพิเศษหรือภาษาที่สอง อัตราส่วนครูต่อนักเรียนในสถานศึกษานั้นอาจทำให้เข้าใจผิดได้ว่าต่ำ ทั้งที่ผู้เรียนคนอื่นโดยทั่วไปไม่ได้มีประสบการณ์ของการเรียนที่มีอัตราส่วนครูต่อนักเรียนต่ำแบบนั้น[4] ยกตัวอย่างเช่น ทั้งปาเลสไตน์และสหรัฐมีอัตราส่วนครูต่อนักเรียนโดยเฉลี่ยเท่ากับ 15 แต่ขนาดห้องเรียนทั้งสองประเทศต่างกัน โดยในสหรัฐขนาดห้องเรียนเท่ากับ 21 คน ส่วนปาเลสไตน์เท่ากับ 27 คน[3]