อัน เต๋อไห่ (จีน: 安德海; พินอิน: Ān Déhǎi; ค.ศ. 1844 – 12 กันยายน ค.ศ. 1869) เป็นขันทีซึ่งรับราชการในวังสมัยราชวงศ์ชิงของประเทศจีน เป็นคนสนิทของพระพันปีฉือสี่ (慈禧太后) ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1860 และถูกประหารชีวิตในการช่วงชิงอำนาจระหว่างพระพันปีฉือสี่กับกงชินหวัง (恭親王)[1][2]ใน ค.ศ. 1869 พระพันปีฉือสี่ส่งอัน เต๋อไห่ ไปโรงทอไหมที่หนานจิง (南京)[1] อัน เต๋อไห่ เดินทางไปโดยขบวนเรืออลังการผ่านคลองใหญ่ (大運河) เพื่ออวดอ้างพระบารมี[1] ซึ่งขัดต่อกฎมนเทียรบาลที่ห้ามขันทีออกจากพระราชวังโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้น มีโทษประหาร ทั้งนี้ เพื่อป้องกันขันทีมีอำนาจมากเกินควร[2] ครั้นอัน เต๋อไห่ และคณะ ไปถึงมณฑลชานตง (山东省) ติง เป่าเจิน (丁寶楨) ผู้ว่าการมณฑล รายงานพฤติกรรมของเขากลับไปยังราชสำนัก[1][2] กรมความลับทหาร (軍機處) ซึ่งมีกงชินหวังเป็นเจ้ากรม ลงความเห็นให้ประหารอัน เต๋อไห่ ตามกฎ[2] พระพันปีฉืออัน (慈安太后) ซึ่งสำเร็จราชการแผ่นดินร่วมกันพระพันปีฉือสี่ เห็นชอบกับกรมความลับทหาร ส่วนพระพันปีฉือสี่เองมิได้ทรงก้าวก่ายในเรื่องนี้[2] มีผู้เล่าว่า ที่พระพันปีฉือสี่มิทรงก้าวก่าย ที่จริงมิทันก้าวก่ายมากกว่า เพราะกำลังทอดพระเนตรงิ้ว และมีรับสั่งห้ามผู้ใดรบกวน[2] แต่ไม่ว่าจะเป็นประการใด ที่สุดแล้วอัน เต๋อไห่ และขันทีติดตามอีกหกคน ก็ถูกตัดศีรษะตามกฎ[1] การประหารดังกล่าวเกิดขึ้นช่วงฤดูใบไม้ผลิ ณ วัดกวันตี้ (关帝庙) เมืองจี่หนาน (济南) ส่วนคนที่เหลือในคณะของอัน เต๋อไห่ ถูกปลดเป็นทาส และเนรเทศไปมณฑลเฮย์หลงเจียง (黑龍江省) ชายแดนด้านตะวันออกเฉียงเหนือของจักรวรรดิชิง[1] การฆ่าอัน เต๋อไห่ นี้ มองกันว่า เป็นส่วนหนึ่งของการช่วงชิงอำนาจในราชสำนักระหว่างพระพันปีฉือสี่และกงชินหวัง[2]