คัมภีร์ได้รับการผลิตโดยอับบาส ชากิรฺ เจาดี นักอักษรวิจิตรอิสลาม ผู้ซึ่งปัจจุบันอาศัยอยู่ในรัฐเวอร์จิเนียในสหรัฐอเมริกา ตลอดช่วงเวลาสองปี ซัดดัมได้อุทิศเลือด 24-27 ลิตร ซึ่งเจาดีได้ใช้ในการคัดเลือกคัมภีร์กว่า 6,000 โองการ ความยาวมากกว่า 360,000 คำ[2] ตามคำบอกเล่าของเจาดี ซัดดัม ฮุสเซนได้เรียกเขาไปยังโรงพยาบาลอิบน์ ซีนา ในกรุงแบกแดด ที่ซึ่งบุตรชายของฮุสเซน อูเดย์ ฮุสเซน กำลังพักฟื้นจากการพยายามลอบสังหาร และต้องการให้เขาเขียนอัลกุรอานด้วยเลือดของเขาว่าเป็น "การให้สัตย์ปฏิญาณรูปแบบหนึ่งจากฝ่ายซัดดัม"[3] ผลงานถูกส่งมอบให้แก่ซัดดัมเป็นทางการเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2543[1] ต่อมา มันได้ถูกจัดแสดงในสุเหร่าอุมม์ อัลมะอาริก (มารดาแห่งการยุทธ์ทั้งปวง) ในแบกแดด ซึ่งสร้างขึ้นโดยซัดดัมเพื่อระลึกถึงสงครามอ่าว (พ.ศ. 2533-34) และได้รับการออกแบบหออะซานให้เป็นรูปจรวดสกั๊ดและลำกล้องไรเฟิลคาแลชนิคอฟ

อัลกุรอานเลือดได้รับการจัดแสดงในอาคารหินอ่อนทรงหกเหลี่ยมซึ่งตั้งอยู่บนทะเลสาบประดิษฐ์ภายในเขตสุเหร่า มีเพียงแขกที่ได้รับเชิญเท่านั้นที่จะสามารถมาดูผลงานนี้ได้ เนื่องจากอาคารดังกล่าวมักจะถูกปิดล็อกและห้ามเข้า[4][5] ตามข้อมูลของนักหนังสือพิมพ์ชาวออสเตรเลีย พอล แมกควอจ์ ผู้ซึ่งมีโอกาสได้เห็นอัลกุรอ่านเลือดหน้าหนึ่ง ได้กล่าวว่า "ตัวอักษรเลือดมีขนาดสูงประมาณสองเซนติเมตรและขอบหน้ากว้างซึ่งใช้ในการตกแต่งนั้นเป็นประกายแวววาว สีน้ำเงิน ทั้งอ่อนและเข้ม จุดสีแดงและชมพู และการเน้นไฮไลต์ขดงอด้วยสีดำ" มาร์ติน ชูลอฟ จากหนังสือพิมพ์เดอะการ์เดียน อธิบายว่ามันเป็น "หนังสือที่ประดิษฐ์ขึ้นอย่างวิจิตรพิสดาร ซึ่งสามารถนำไปจัดแสดงในนิทรรศการศิลปะใด ๆ ก็ได้ หากไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่ามันเขียนขึ้นด้วยเลือด"[2]