อัลคิฎิร (/ˈxɪdər/) (อาหรับ: ٱلْخَضِر, อักษรโรมัน: al-Khaḍir) ซึ่งถอดความได้ว่า อัลเคาะฎิร, เคาะฎิร, คิฎิร, คิฎริ, คิฎร์, เคาะเฎร, ค็อฎร์, คิเฎร, คิฎ็อร, เคาะฎ็อรเป็นบุคคลที่อธิบายไว้ในคัมภีร์กุรอาน แต่ไม่ได้เอ่ยชื่อในฐานะผู้รับใช้ที่ชอบธรรมของอัลลอฮ์ ซึ่งมีสติปัญญาอันยิ่งใหญ่หรือความรู้ลึกลับ ในความเชื่อต่าง ๆ ของอิสลามและไม่ใช่อิสลาม คิฎิรถูกอธิบายว่าเป็นเราะซูล, นบีหรือวะลี [3] [4] ผู้พิทักษ์ทะเล สอนความรู้ลับ [5] และช่วยเหลือผู้ที่ตกทุกข์ได้ยาก [6] ท่านมีบทบาทอย่างเด่นชัดในฐานะผู้อุปถัมภ์ของนักบุญอิสลาม อิบน์ อะรอบี [7]แม้ไม่ได้เอ่ยชื่อในอัลกุรอาน แต่นักวิชาการอิสลามก็ตั้งชื่อท่านตามชื่อที่อธิบายไว้ใน [อัลกุรอาน 18:65] ในฐานะผู้รับใช้พระเจ้าที่ได้รับ "ความรู้" และผู้ที่ติดตามและซักถามโดยนบีมูซา (โมเสส) เกี่ยวกับการกระทำที่ดูเหมือนไม่ยุติธรรมหรือไม่เหมาะสมหลายอย่างที่เขา (อัล-คิฎิร) กระทำ (การเจาะเรือ ฆ่าคนเด็ก ตอบแทนชาวเมืองนิสัยแย่ด้วยการซ่อมแซมกำแพง) ในตอนท้ายของเรื่อง นบีคิฎิร อธิบายถึงสถานการณ์ที่นบีมูซาไม่รู้จักซึ่งทำให้การกระทำแต่ละอย่างเป็นไปอย่างเหมาะสมหรือยุติธรรมผู้วิเศษหลายคนและนักวิชาการบางคนที่เชื่อถือสายรายงานหะดีษของอะบู อิสฮาก เกี่ยวกับการที่นบีคิฎิรพบกับดัจญาล [8] เชื่อว่านบีคิฎิรยังมีชีวิตอยู่ ในขณะที่คนอื่น ๆ มีเรื่องเล่าที่ขัดแย้งและน่าเชื่อถือมากกว่า [9] และอายะฮ์ 21:34 [10]