อัลเบร็ชท์ เทโอดอร์ เอมีล กราฟ ฟ็อน โรน (เยอรมัน: Albrecht Theodor Emil Graf von Roon) เป็นจอมพลเยอรมันและรัฐบุรุษปรัสเซีย ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีการสงครามปรัสเซียระหว่าง ค.ศ. 1859 ถึง 1873 ถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงสุดในรัฐบาลปรัสเซียร่วมกับอ็อทโท ฟ็อน บิสมาร์ค และเฮ็ลมูท ฟ็อน ม็อลท์เคอ และเป็นหนึ่งในผู้มีส่วนสำคัญต่อชัยชนะของปรัสเซียในสงครามกับเดนมาร์ก, ออสเตรีย และฝรั่งเศส อันนำไปสู่การรวมชาติเยอรมันที่มีปรัสเซียเป็นแกนนำอัลเบร็ชท์ ฟ็อน โรน เกิดในเมืองพล็อยส์ฮาเกิน (ปัจจุบันอยู่ในโปแลนด์) ราชอาณาจักรปรัสเซีย ในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ครอบครัวเป็นชาวเนเธอร์แลนด์ที่มาตั้งรกรากในพอเมอเรเนีย บิดาเขาเป็นนายทหารในกองทัพบกปรัสเซียซึ่งเสียชีวิตอย่างอนาถาในช่วงที่ฝรั่งเศสยกทัพบุกปรัสเซีย (สงครามนโปเลียน) เด็กชายโรนเติบโตมาจากการเลี้ยงดูของยายของเขา[1] โรนในวัย 13 ปี เข้าเรียนโรงเรียนเตรียมทหารใน ค.ศ. 1816 และสามารถเข้าศึกษาที่โรงเรียนทหารในเบอร์ลินใน ค.ศ. 1918 และเริ่มรับราชการในกรมทหารที่ 14 ใน ค.ศ. 1821 โรนยังเข้าศึกษาหลักสูตรทหารชั้นสูงต่อเป็นเวลาสามปีในกรุงเบอร์ลิน[1]ใน ค.ศ. 1926 เขาได้รับตำแหน่งอาจารย์โรงเรียนเตรียมทหารในเบอร์ลิน มีความเชี่ยวชาญด้านภูมิศาสตร์การทหารเป็นพิเศษ โรนยังเป็นลูกศิษย์ของคาร์ล ริทเทอร์ นักภูมิศาสตร์ที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นอาจารย์สอนที่นี่เช่นกัน[2] โรนได้ตีพิมพ์หนังสือ หลักภูมิศาสตร์ ชาติพันธุ์วิทยา และรัฐศาสตร์ (Grundlage der Erd-, Völker- und Staaten-Kunde) จำนวนสามเล่มใน ค.ศ. 1832 ซึ่งสร้างชื่อเสียงให้แก่เขาอย่างมาก มีการพิมพ์หนังสือนี้กว่า 40,000 ฉบับในเวลาเพียงไม่กี่ปี และต่อมาได้ตีพิมพ์หนังสือ มูลฐานภูมิศาสตร์ (Anfangsgrunde der Erdkunde) ใน ค.ศ. 1834 ตามด้วย ภูมิศาสตร์การทหารยุโรป (Militärische Landerbeschreibung von Europa) ใน ค.ศ. 1837 และตามด้วย คาบสมุทรไอบีเรีย (Die Iberische Halbinsel) ใน ค.ศ. 1839[1]