เมนูนำทาง
อาโป้ง ที่มาคำว่า อาโป้ง ที่ชาวภูเก็ตใช้เรียกชื่อขนม มีที่มาจากภาษามลายู Apom หรือ Apong โดยภาษามลายูรับมาจากภาษาทมิฬ: ஆப்பம் (Āppam) ผ่านชาวอินเดียที่อพยพมาใช้แรงงานในคาบสมุทรมลายูในอดีต เดิมที่อาโป้งในแบบฉบับดังเดิมของอินเดียเป็นอาหารคาว มีส่วนผสมของนมข้าวและกะทิผสมกัน ทิ้งให้ยีสต์ขึ้นแล้วจึงนำไปใส่หลุมกระทะ รับประทานคู่กับแกงกะหรี่ เป็นอาหารที่ได้รับความนิยมทานเป็นมื้อเช้าอย่างมากในอินเดียใต้ เมื่อขนมชนิดนี้ได้ถูกเผยแพร่มาสู่คาบสมุทรมลายู ได้มีการปรับเปลี่ยนรสชาติให้ถูกปากคนท้องถิ่นได้การผสมน้ำตาลลงไป ทำให้อาโป้งกลายเป็นขนมหวานที่นิยมรับประทานในภาคใต้ของประเทศไทย, ประเทศมาเลเซีย และประเทศสิงคโปร์[4]
เมนูนำทาง
อาโป้ง ที่มาใกล้เคียง
อาโป้ง อาโป๊งแหล่งที่มา
WikiPedia: อาโป้ง http://edition.cnn.com/2014/10/26/travel/sri-lanka... http://www.got1mag.com/blogs/kimcherng.php/2009/11... http://www.guangming.com.my/node/86438 https://books.google.com/books/about/Indian_Food.h... https://web.archive.org/web/20150924025505/http://...