อิกษวากุ ในภาษาสันสกฤต (สันสกฤต: इक्ष्वाकु Ikṣvāku) หรือ โอกกากะ ในภาษาบาลี (บาลี: Okkāka) แปลว่า ต้นขี้กาเทศ[1] เป็นพระนามของพระโอรสหนึ่งในสิบพระองค์ของพระเจ้ามนูไววัสวัต และเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์อิกษวากุกับราชอาณาจักรโกศลในอินเดียโบราณ วิษณุปุราณะ กล่าวว่า พระเจ้าอิกษวากุมีพระโอรสหนึ่งร้อยพระองค์[2] พระโอรสพระองค์หัวปี คือ วิกุกษี ส่วนพระโอรสที่ทรงพระนามว่า เนมิราช เป็นปฐมกษัตริย์แห่งวิเทหะ[3]