อุทยานแห่งชาติซาบาเงา (อินโดนีเซีย: Taman Nasional Sebangau) เป็นอุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ที่จังหวัดกาลีมันตันกลาง บนเกาะบอร์เนียวส่วนของประเทศอินโดนีเซีย ก่อตั้งในปี ค.ศ. 2004 มีเนื้อที่รวม 568,700 เฮกตาร์ (5,687 ตารางกิโลเมตร หรือ 3,554,375 ไร่) ก่อนหน้านี้ระหว่างปี ค.ศ. 1980–1995 พื้นที่แห่งนี้เป็นพื้นที่สัมปทานป่าไม้ ภายหลังมีการลักลอบตัดไม้ทำลายป่าจนทำให้พื้นที่ร้อยละ 85 ของอุทยานได้รับความเสียหาย ในปี ค.ศ. 2012 มีรายงานว่าพื้นที่น้อยกว่าร้อยละ 1 ได้รับการฟื้นฟู มีการประมาณการณ์ว่าต้องใช้เวลาหลายศตวรรษในการฟื้นฟูพื้นที่ป่าทั้งหมดให้เหมือนเดิม[1]อุทยานแห่งชาติซาบาเงาตั้งอยู่กลางแม่น้ำซาบาเงา ซึ่งไหลผ่านป่าพรุซาบาเงา (Kelompok Hutan Kahayan) ที่อยู่ระหว่างแม่น้ำกาตีงันกับแม่น้ำกาฮายัน ภายในป่าพรุมีชั้นพีตหนาถึง 10–12 เมตร ด้านทิศตะวันออกของป่าถูกใช้เป็นพื้นที่เกษตรกรรม แต่หลังจากโครงการเมกะไรซ์ (Mega Rice Project) ที่เปลี่ยนพื้นที่ป่าเป็นนาข้าวไม่ประสบความสำเร็จ พื้นที่ดังกล่าวก็ไม่ได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติม[2][3] ส่วนป่าด้านทิศตะวันตกถูกประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติและพื้นที่วิจัยและปฏิบัติการแห่งชาติ จากการศึกษาพบว่าพื้นที่ส่วนนี้ยังคงมีความอุดมสมบูรณ์อยู่มาก[4]อุทยานแห่งชาติซาบาเงาเป็นพื้นที่ที่มีอุรังอุตังอาศัยอยู่มากที่สุดในโลก[5] ในปี ค.ศ. 2003 พบว่ามีอุรังอุตังอาศัยอยู่ประมาณ 6,910 ตัวและมีชะนีมือดำอาศัยอยู่กว่า 10,000 ตัว แต่ลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว[6] นอกจากนี้ยังพบนกหายากหลายชนิด เช่น นกเปล้าใหญ่ นกกระสาคอขาวปากแดง นกตะกรุม[7] ปัจจุบันมีการวางแผนในการเฝ้าสังเกตระบบนิเวศในป่าแห่งนี้ในระยะยาว[8][9]