พันโท
อูโก ราฟาเอล ชาเบซ ฟริอัส (
สเปน: Hugo Rafael Chávez Frías; 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2497 – 5 มีนาคม พ.ศ. 2556)
นักการเมืองและ
ทหารบกชาว
เวเนซุเอลา เป็น
ผู้เผด็จการที่ดำรงตำแหน่ง
ประธานาธิบดีเวเนซุเอลาตั้งแต่ปี 2542 กระทั่งถึงแก่อสัญกรรมในปี 2556 เขาเป็นอดีตผู้นำพรรคการเมือง
ขบวนการสาธารณรัฐที่ 5 นับแต่ก่อตั้งในปี 2540 ถึงปี 2550 เมื่อเขากลายเป็นผู้นำ
สหพรรคสังคมนิยมเวเนซุเอลา (เปซุบ) ตามข้อมูลของรัฐบาล เขามุ่งนำการปฏิรูปสังคมนิยมไปปฏิบัติในประเทศ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการสังคมชื่อ
การปฏิวัติโบลิบาร์ที่มีการใช้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ สภาประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม การโอนอุตสาหกรรมหลักหลายประเภทเป็นของรัฐ การเพิ่มเงินทุนด้านสาธารณสุขและการศึกษาของรัฐ และการลดความยากจนลงอย่างสำคัญ ตามอุดมการณ์
คตินิยมแบบโบลิบาร์และ "
สังคมนิยมแห่งคริสต์ศตวรรษที่ 21" ของเขาเอง
[1]เขาเกิดในครอบครัวชนชั้นกรรมกรใน
ซาบาเนตา รัฐบารีนัส ต่อมาเป็นนายทหารอาชีพ ยศ
พันโท[2] หลังไม่พอใจกับระบบการเมืองเวเนซุเอลา เขาได้ก่อตั้งขบวนการปฏิวัติโบลิบาร์-200 (MBR-200) ขึ้นในต้นทศวรรษ 2520 เพื่อดำเนินการโค่นล้มรัฐบาล ชาเบซนำ MBR-200 ในรัฐประหารที่ล้มเหลวต่อรัฐบาลพรรคกิจประชาธิปไตยของรัฐบาล
การ์โลส อันเดรส เปเรซในปี 2535 ซึ่งเขาถูกจำคุก เมื่อได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำในอีกสองปีให้หลัง เขาก่อตั้งพรรคการเมืองขบวนการสาธารณรัฐที่ห้าซึ่งมีอุดมการณ์สังคมประชาธิปไตย และได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีเวเนซุเอลาในปี 2541 ภายหลัง เขาริเริ่มรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ซึ่งเพิ่มสิทธิแก่กลุ่มที่ถูกเบียดขับ และเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของรัฐบาลเวเนซุเอลา และได้รับเลือกตั้งอีกสมัยในปี 2543 ระหว่างดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสมัยที่สอง เขาริเริ่ม
ระบบภารกิจโบลิบาร์ (Bolivarian Mission) สภาชุมชน (Communal Council) และสหกรณ์ที่มีกรรมกรเป็นผู้จัดการ เช่นเดียวกับโครงการปฏิรูปที่ดิน ขณะที่ยังโอนอุตสาหกรรมสำคัญหลายประเภทเป็นของรัฐ วันที่ 7 ตุลาคม 2555 ชาเบซชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีเป็นสมัยที่สี่ และได้ดำรงตำแหน่งอีกสมัยเป็นเวลาหกปี
[3]ชาเบซอธิบายนโยบายของตนว่า ต่อต้าน
จักรวรรดินิยม และเขาเป็นนักวิจารณ์เสรีนิยมใหม่และทุนนิยมปล่อยให้ทำไป โดยทั่วไป ชาเบซเป็นปรปักษ์สำคัญของนโยบายต่างประเทศของ
สหรัฐอเมริกา เขาวางตนเป็นพันธมิตรอย่างเข้มแข็งกับรัฐบาลคอมมิวนิสต์ของ
ฟิเดลและ
ราอุล กัสโตรใน
คิวบา และรัฐบาลสังคมนิยมของ
เอโบ โมราเลสใน
โบลิเวีย ราฟาเอล กอร์เรอาใน
เอกวาดอร์ และ
ดานิเอล ออร์เตกาใน
นิการากัว การดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขาถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของ "กระแสชมพู" สังคมนิยมที่กวาดไปทั่วลาตินอเมริกา เขาสันบสนุนความร่วมมือละตินอเมริกาและแคริบเบียน และเป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดตั้ง
สหภาพประชาชาติอเมริกาใต้ พันธมิตรโบลิบาร์เพื่อทวีปอเมริกา
ธนาคารใต้ (Bank of the South) ที่ครอบคลุมทั่วทั้งภูมิภาค และเครือข่ายโทรทัศน์ภูมิภาค
เตเลซูร์ (TeleSur) ชาเบซเป็นบุคคลซึ่งเป็นที่ถกเถียงและมีความเห็นแตกแยกมากทั้งในและต่างประเทศวันที่ 30 มิถุนายน 2554 ชาเบซแถลงว่าเขากำลังฟื้นตัวจากการผ่าตัดเพื่อนำเนื้องอกฝีที่มีเซลล์มะเร็งออก
[4] เขาต้องเข้ารับการผ่าตัดครั้งที่สองในเดือนธันวาคม 2555
[5] เขามีกำหนดสาบานตนเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 10 มกราคม 2556 แต่รัฐสภาเวเนซุเอลาตกลงเลื่อนพิธีเข้ารับตำแหน่งเพื่อให้เขามีเวลาฟื้นตัวและกลับจากการเดินทางเพื่อไปรักษาพยาบาลเป็นครั้งที่สามที่คิวบา
[6] ชาเบซถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2556 ด้วยวัย 58 ปี
[7][8]