ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีท (เยอรมัน: Horst-Wessel-Lied; เพลงฮอสท์ เว็สเซิล) หรือที่รู้จักจากคำขึ้นต้น ดีฟาเนอฮอค (เยอรมัน: Die Fahne hoch; ธงอยู่สูงเด่น) เป็นเพลงประจำพรรคนาซีตั้งแต่ ค.ศ. 1930–1945 และใช้เป็นเพลงชาติร่วมของนาซีเยอรมนี (เพลงดัสลีทแดร์ด็อยท์เชินบทแรก) ตั้งแต่ ค.ศ. 1933–1945[1]เนื้อร้องของเพลงนี้ประพันธ์ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1929 ที่เขตฟรีดริชส์ไฮน์ กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี โดยฮอสท์ เว็สเซิล ซึ่งเป็นนักเคลื่อนไหวลัทธินาซีและเป็นผู้บัญชาการกองพลวายุ ชตูร์มับไทลุง (Sturmabteilung) หรือ เอ็สอา (SA) ระดับท้องถิ่น ต่อมาเมื่อเว็สเซิลถูกอัลเบรชต์ เฮอเลอร์ (Albrecht Höhler) สมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์แห่งเยอรมนีคนหนึ่งสังหารอย่างอุกอาจใน ค.ศ. 1930 โจเซฟ เกิบเบิลส์ได้ดำเนินการทำให้เขาเป็นมรณสักขีแห่งขบวนการพรรคนาซี เพลงนี้จึงได้มีการบรรเลงครั้งแรกในงานศพของเว็สเซิลเอง และหลังจากนั้นก็ได้ถูกนำใช้อย่างเข้มข้นในการดำเนินกิจกรรมของพรรค เช่น การขับร้องเพลงนี้ของหน่วยเอสเอระหว่างการเดินแถวตามท้องถนน เป็นต้นเมื่อพรรคนาซีเถลิงอำนาจในปี ค.ศ. 1933 ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีทก็ได้รับการยอมรับให้เป็นสัญลักษณ์ของชาติอย่างหนึ่งตามกฎหมายซึ่งตราขึ้นเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1933 ในปีถัดมาจึงมีการออกข้อบังคับให้มีการชูแขนขวาทำ การสดุดีฮิตเลอร์ เมื่อมีการขับร้องเพลงนี้ในบทที่ 1 และบทที่ 4 (ซึ่งมีใจความอย่างเดียวกัน) ในตอนท้ายของภาพยนตร์เรื่อง ทรีอุมฟ์เดสวิลเลนส์ หรือ ชัยชนะแห่งเจตจำนง ของเลนี รีเฟนสทาล (ภาพยนตร์โฆษณาชวนเชื่อของพรรคนาซี) ซึ่งเผยแพร่ในปี ค.ศ. 1935 จะพบว่าบรรดาผู้นำของพรรคนาซีมีการร่วมร้องเพลงฮอสท์-เว็สเซิล-ลีท อยู่ด้วยหลังระบอบนาซีล่มสลายใน ค.ศ. 1945 ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีทได้กลายเป็นเพลงต้องห้าม ทั้งเนื้อร้องและทำนองเพลงดังกล่าวมิชอบด้วยกฎหมายทั้งในประเทศเยอรมนีและออสเตรียจนทุกวันนี้ เว้นแต่ใช้เพลงเพื่อการศึกษาและวิชาการเท่านั้น