ทำนอง ของ ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีท

หลังเว็สเซิลเสียชีวิต เขาได้รับการยกย่องอย่างเป็นทางการว่าเป็นผู้ประพันธ์ทั้งเนื้อร้องและทำนองเพลง "ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีท" อย่างไรก็ตาม ในระหว่างปี ค.ศ. 1930 - 1933 ได้มีข้อวิจารณ์ถกเถียงเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าว โดยชี้ว่าทำนองเพลงมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานกว่านั้น ตัวอย่างหนึ่งของเพลงที่มีทำนองคล้ายกับเพลงนี้มากก็คือเพลง "How Great Thou Art" ซึ่งเป็นเพลงสวดสรรเสริญพระเจ้า (hymn) อันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไป การวิจารณ์ฐานะความเป็นผู้ประพันธ์ของฮอสท์ เว็สเซิล ได้กลายเป็นความคิดต้งห้ามไปหลังปี ค.ศ. 1933 เมื่อพรรคนาซีได้เถลิงอำนาจปกครองเยอรมนี และการวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องนี้อาจทำให้ได้รับโทษหนัก

แหล่งที่มาที่น่าจะส่งผลโดยตรงต่อทำนองเพลงนี้มากที่สุดเป็นบทเพลงยอดนิยมในจักรพรรดินาวีเยอรมันสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าเว็สเซิลจะเคยได้ยินเพลงดังกล่าวที่ขับร้องโดยอดียทหารเรือในกรุงเบอร์ลินช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1920 เพลงนี้เป็นที่รู้จักกันตามวรรคเริ่มของเพลงที่ว่า Vorbei, vorbei, sind all die schönen Stunden, หรือในชื่อ Königsberg-Lied, ตามชื่อเรือลาดตระเวน "เคอร์นิกสแบร์ก" ซึ่งถูกกล่าวถึงในเนื้อร้องฉบับหนึ่งของเพลงนี้ บทเริ่มของเพลงดังกล่าวทั้งหมดมีใจความว่า

Vorbei, vorbei sind all die schönen Stundendie wir verlebt am schönen OstseestrandWir hatten uns, ja uns so schön zusamm'n gefundenes war für uns der allerschönste Ort.ผันผ่านพ้นไป คือเวลาอันแสนสุขทั้งหมดซึ่งเราได้ใช้ไปบนชายฝั่งทะเลบอลติกในหมู่พวกเรา ทุกสิ่งทุกอย่างดูงดงามสดใสและเป็นที่ๆ ดีที่สุดของพวกเราทุกคน

เพลงเยอรมันอีกเพลงหนึ่งชื่อว่า Der Abenteurer (นักผจญภัย) มีบทขึ้นต้นว่า

Ich lebte einst im deutschen VaterlandeBei goldner Freiheit achtzehn Jahr dahin.Da zog die Neubegierde mich zum Strande,Und ich bestieg ein Schiff mit frohem Sinn.ครั้งหนึ่งฉันได้อาศัยในปิตุภูมิเยอรมนีในอิสรภาพอันเรืองรองนานสิบแปดปีความอยากรู้อยากเห็นได้ล่อฉันมาที่ชายหาดแล้วฉันก็ได้ขึ้นเรือไปด้วยใจร่าเริงยินดี

ในปี ค.ศ. 1936 อัลเฟรด ไวเดมันน์ (Alfred Weidemann) นักวิจารณ์ดนตรีชาวเยอรมัน ได้ตีพิมพ์บทความซึ่งเขาได้ระบุว่าทำนองเพลงได้ประพันธ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1865 โดย ปีเตอร์ คอร์เนลิอุส ในฐานะ "Urmelodie" (source-melody, ทำนองเพลงต้นตอ).[2] ตามคำกล่าวของไวเดมันน์นั้น คอร์เนลิอุสได้ระบุเพลงนี้ว่าเป็น "ทำนองเพลงพื้นบ้านเวียนนา" ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เขาสรุปว่านี่คือต้นตอแรกสุดของทำนองเพลง "ฮอสท์-เว็สเซิล-ลีท"[3]