บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งหรือเกี่ยวข้องกับ
วิกฤตการเมืองไทย พ.ศ. 2556-2557
เครือข่ายนักศึกษาประชาชนปฏิรูปประเทศไทย (ตัวย่อ: คปท.) เป็นขบวนการทางการเมืองภาคประชาชน มีบทบาทในช่วงวิกฤตการณ์การเมืองไทย พ.ศ. 2556–2557คปท.ก่อตั้งขึ้นในวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 โดยเป็นการแตกตัวแยกออกมาจาก กองทัพประชาชนโค่นระบอบทักษิณ (กปท.) ซึ่งก่อนหน้านั้นในวันที่ 7 ตุลาคม ปีเดียวกัน กปท.ได้เคลื่อนย้ายที่ชุมนุมจากสวนลุมพินีมาล้อมรอบทำเนียบรัฐบาล จนกระทั่งถึงวันที่ 10 ตุลาคม ที่ทางรัฐบาลได้ประกาศพระราชบัญญัติความมั่นคงฉุกเฉิน (พ.ร.บ.มั่นคงฯ) ครอบคลุมพื้นที่เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย, เขตพระนคร และเขตดุสิต พร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจได้รุกคืบเข้ามาเพื่อขอคืนพื้นที่ ที่สุดทางแกนนำกปท.ก็ได้ยินยอมที่จะกลับไปชุมนุมยังสวนลุมพินีที่เดิม ยังความไม่พอใจแก่ผู้ชุมนุมบางส่วนที่อยู่นอกรอบและกำลังเสริมกันเข้ามา จึงพร้อมใจกันที่จะแยกตัวออกมาชุมนุมต่างหากที่แยกอุรุพงษ์ เขตราชเทวี ซึ่งเป็นพื้นที่นอกเขตพ.ร.บ.มั่นคงฯ และประกาศจัดตั้งเป็นกลุ่มใหม่ขึ้นมา โดยปฏิเสธว่ามิได้มีความขัดแย้งกับทางกปท.[1][2]คปท. มีแกนนำ คือ นายอุทัย ยอดมณี นายกองค์การนักศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง (อศ.มร.) และนายนิติธร ล้ำเหลือ ทนายความแห่งสภาทนายความแห่งประเทศไทย ที่เคยเข้าร่วมการชุมนุมกับพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พธม.) มาแล้วในปีพ.ศ. 2549 และ พ.ศ. 2551 โดยทั้งคู่ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงาน[3][4]การชุมนุมของ คปท.ปักหลักอยู่ที่แยกอุรุพงษ์ บริเวณถนนพระราม 6 ฝั่งขาเข้า โดยหลายต่อหลายครั้งได้ถูกลอบโจมตีจากระเบิดที่ถูกโยนลงมาจากบนทางพิเศษศรีรัชที่อยู่ด้านบน และถูกโรยผงหมามุ่ยเข้าใส่ ทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บหลายคนจนต้องนำส่งเข้าโรงพยาบาล[5] [6]จนกระทั่งถึงวันที่ 7 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน หลังจากกลุ่มต่อต้านพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม (พ.ร.บ.นิรโทษกรรม) ของพรรคประชาธิปัตย์ ได้เคลื่อนย้ายที่ชุมนุมจากสถานีรถไฟสามเสนมาปักหลักที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ถนนราชดำเนินแล้ว คปท.ก็ได้ย้ายสถานที่ชุมนุมมาปักหลักที่เชิงสะพานมัฆวานรังสรรค์จนถึงสะพานชมัยมรุเชษฐ์ ใกล้กับทำเนียบรัฐบาลในที่สุด[7] และต่อมาในวันที่ 29 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน เมื่อมีการจัดตั้ง กปปส. (คณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข) ขึ้นที่ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ ทางแกนนำ คปท.ก็ได้เข้าร่วมเป็นคณะกรรมการเหมือนกับแกนนำกลุ่มอื่น ๆ ด้วย[8]บทบาทของ คปท. จะเป็นไปในลักษณะของการชุมนุมที่เป็นเชิงรุก โดยหลายต่อหลายครั้งเสี่ยงต่ออันตราย ทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต เช่น การปิดล้อมหน้าสนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่น ดินแดง เพื่อไม่ให้มีการรับสมัครเลือกตั้งในวันที่ 26 ธันวาคม ปีเดียวกัน หรือการปะทะกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เข้ามาขอคืนพื้นที่ ๆ เชิงสะพานผ่านฟ้าลีลาศ ในวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557[4]