เจื่อง จิญ (
เวียดนาม: Trường Chinh) ชื่อเดิมคือ
ดั่ง ซวน คู (Đặng Xuân Khu) เป็นผู้นำทางการเมืองสายคอมมิวนิสต์ชาวเวียดนาม จบการศึกษาทางด้านเศรษฐศาสตร์จากฮานอย แล้วไปทำงานเป็นครู เป็นผู้มีบทบาทในการจัดตั้ง
พรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนในภาคเหนือของเวียดนาม เขาเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่งของ
โฮจิมินห์ และเคยถูกฝรั่งเศสจับขังคุกเมื่อ ค.ศ. 1930 ถึง 2436 หลังออกจากคุก เขาได้ร่วมงานกับพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนต่อไป จนได้เป็นเลขาธิการพรรคใน ค.ศ. 1941 แต่ต้องออกจากตำแหน่งในปี 1956 เพราะไปเกี่ยวข้องกับการปฏิวัติที่ดินที่รุนแรง เขาเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการกำหนดทิศทางของวัฒนธรรมเวียดนาม ในสมัยที่ปกครองด้วยพรรคคอมมิวนิสต์ เขาเป็นผู้จัดทำเค้าโครงวัฒนธรรมเวียดนามในปี 1943 เพื่อแจกจ่ายให้สมาชิกพรรคและกลุ่มนักเขียน หลังจากได้เอกราชจากฝรั่งเศส เอกสารนี้จึงแพร่หลายไปทั่ว
เวียดนามเหนือ แนวคิดของเอกสารดังกล่าวคือต้องกำจัดอิทธิพลของ
วัฒนธรรมจีนและตะวันตกออกจากวัฒนธรรมของเวียดนาม และกลับไปยัง
วัฒนธรรมเวียดนามดั้งเดิมก่อนได้รับอิทธิพลจากภายนอก เน้นแนวคิดแบบเป็นเหตุเป็นผลมากกว่าเน้นอารมณ์ความรู้สึกแบบวรรณกรรมตามขนบของเวียดนาม เขายังมีความสำคัญในการกำหนดกรอบวรรณกรรมเวียดนามในยุคก่อนรวมประเทศ และมีอิทธิพลมาจนถึงปี 1986จิญดำรงตำแหน่งสำคัญใน
พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามมาตลอดโดยได้เป็นเลขาธิการพรรคระหว่างปี 1961 ถึง 1966 ด้วย และเป็นประมุขแห่งรัฐระหว่างปี 1981 ถึง 1987 หลังจาก
เล สวน ถึงแก่กรรมในปี 1986 เขาได้เป็นเลขาธิการพรรคแทน จนถึงสิ้นปี จิญถึงแก่กรรมในวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1988 ด้วยอาการป่วยที่เกิดจากสุขภาพทรุดโทรม