เจ้าพระรามราชปราณีฯ นามเต็มในพื้นเมืองพนมระบุว่าพระอาดยาหลวงเจ้าพระลามมะลาดซปาดีสีมหาพุทธปริสัทธ์ กัตติยวอรราดซวงสาอุกาสะราซาพระนม (พระอาชญาหลวงเจ้าพระรามราชปราณีศรีมหาพุทธปริษัท ขัติยวรราชวงศาอุกาสะราชาพระนม) บ้างออกว่าอาดยาหลวงกางน้อยสีวอรมุงคุน จุ้มพระราชโองการในอุรังคธาตุนิยมออกนามแสนกางน้อยสีมุงคุร นามเดิมท้าวสี (ศรี) ยศเดิมท้าวสีวอรมุงคุน[1] ทายาทและชาวบ้านออกนามเจ้าพ่อขุนโอกาสบ้าง ยาปู่หลวงกางบ้าง เจ้าปู่หลวงกางน้อยบ้าง เป็นขุนโอกาส (เจ้าโอกาส) หรือนัยว่าเป็นเจ้าเมืองธาตุพนมลำดับ ๒ จากราชวงศ์เวียงจันทน์ เริ่มปกครอง พ.ศ. ๒๓๖๐-๖๑ ได้รับแต่งตั้งจากเจ้าอนุวงศ์แห่งเวียงจันทน์ปกครองต่อจากบิดาในวันเดียวเดือนเดียวแต่คนละปีกับพิธียกหอคำเจ้าอนุวงศ์[2] คำให้การชาวบ้านดงนาคำในบันทึกพระเทพรัตนโมลี (แก้ว กนฺโตภาโส, อุทุมมาลา, ป.ธ.๖, นธ.เอก) อดีตเจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหารและเจ้าคณะจังหวัดนครพนม ระบุว่าเจ้าพระรามราชปราณีฯ เป็นผู้รักษาบั้งจุ้มหรือคัมภีร์อุรังคธาตุฉบับลานคำซึ่งเป็นฉบับดั้งเดิมที่สุด และเป็นผู้นำไพร่พลข้าโอกาสพระธาตุพนมอพยพตั้งบ้านดงใน บ้านดงนอก บ้านหมากนาว (มะนาว) ฝั่งซ้ายน้ำโขงในแขวงคำม่วนพร้อมแสนพนมและแสนนามนายกอง[3]เจ้าพระรามราชปราณีฯ เป็นบิดาพระอัคร์บุตร (บุนมี) ขุนโอกาสธาตุพนมลำดับสุดท้ายในอารักขาฝรั่งเศส เป็นบิดาพระอุปราชา (เฮือง) ผู้ตั้งสกุลรามางกูร เป็นน้า (น้องแม่) พระปราณีศรีมหาพุทธบริษัท (เมฆ) ขุนโอกาสธาตุพนมลำดับ ๓ เป็นปู่พระยาโพสาราช (พมมะพุทธา) เจ้าเมืองเซบั้งไฟ (ปากเซ) คนแรก เป็นปู่พระบำรุงพระนมเจดีย์ศรีมหาบริษัท (เทบปะจิด) นายกองข้าพระธาตุพนมคนสุดท้าย เป็นปู่หมื่นศีลสมาทาน (สีลา) กำนันตำบลธาตุพนมคนแรก (ต่อมาเป็นกำนันตำบลธาตุพนมใต้คู่กับพระอนุรักษ์เจดีย์ (สา บุปผาชาติ) กำนันตำบลธาตุพนมเหนือ) และเป็นทวดของ ดร.วีรพงษ์ รามางกูร อดีตรองนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง นายกสมาคมไทย-ลาวเพื่อมิตรภาพ ฯลฯ