เมนูนำทาง
เจ้าหลวงเสือก่าฟ้า พระราชประวัติพระราชประวัติตอนต้นของเสือก่าฟ้านั้นมีอยู่หลายตำนาน โดยตำนานหนึ่งได้กล่าวถึงเสือก่าฟ้าเป็นพระราชโอรสในเจ้าช้างใหญ่ (Chao Chang-Nyeu, เนย์ อีเลียสออกพระนามว่า Phu-Chang-Khang) กับนางเมืองพลักคำแสน (Nang-Mong Blak-Kham-Sen) ซึ่งเป็นเจ้าในอาณาจักรมาวหลวง (Mong Mao) ซึ่งปัจจุบันคือเมืองมาว หรือ เมืองรุ่ยลี่ (จีน:瑞麗市, พินอิน: Ruìlì Shì)[1] โดยเจ้าช้างเญอเป็นเจ้ามาจากเมืองรีเมืองราม และอาจเดินทางไปยังเมืองมาวหลวงด้วยความบังเอิญ[2] ซึ่งขณะนั้นเจ้าไตปุง (Chao Tai Pung) ยังทรงครองราชย์สมบัติอยู่ โดยเจ้าช้างเญอทรงมีสัมพันธภาพที่ดีต่อปาวเมียวปุง (Pao Meo Pung) พระราชโอรสของเจ้าเมืองมาวหลวง เขาจึงมอบพระขนิษฐาคือนางพลักคำแสนเป็นพระชายาของเจ้าช้างเญอ โดยเจ้าเสือก่าฟ้าทรงราชสมภพหลังการสมรสของพระชนกและชนนีประมาณ ค.ศ. 1189[3]พระองค์จึงสืบเชื้อสายเจ้าเมืองมาวหลวงจากพระมารดา เมื่อปาวเมืองปุง เสด็จสวรรคต แล้วไม่มีพระโอรสสืบราชสมบัติต่อ เสือก่าฟ้าผู้มีศักดิ์เป็นพระราชภาคิไนยจึงครองราชย์เมืองมาวหลวงต่อจากพระมาตุลา
เมนูนำทาง
เจ้าหลวงเสือก่าฟ้า พระราชประวัติใกล้เคียง
เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี เจ้าหญิงไอโกะ โทชิโนะมิยะ เจ้าหญิงดิสนีย์ เจ้าหญิงจิตวิญญาณแห่งพงไพร เจ้าหญิงอัตสึ (ละครโทรทัศน์) เจ้าหญิงเฟาซียะห์แห่งอียิปต์ เจ้าหญิงชาร์ลอตต์แห่งเวลส์ (ค.ศ. 1796–1817) เจ้าหญิงวิกตอเรีย มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน เจ้าหญิงยูริโกะ พระชายาในเจ้าชายทากาฮิโตะ เจ้าหญิงคาโกะแห่งอากิชิโนะแหล่งที่มา
WikiPedia: เจ้าหลวงเสือก่าฟ้า //doi.org/10.2307%2F3516963 http://jstor.org/stable/3516963