เซอร์โรสเตรตัส (อังกฤษ: cirrostratus) มีชื่อเรียกมาจากภาษาละติน cirrus แปลว่า ลอนผม และ stratus แปลว่า แผ่ขยาย[1] เซอร์โรสเตรตัสเป็นเมฆลักษณะแผ่นบาง ๆ คล้ายผ้าคลุม แผ่ขยายเป็นวงกว้างบนท้องฟ้า เป็นหนึ่งในเมฆระดับสูงร่วมกับเซอร์รัสและเซอร์โรคิวมูลัส[2] เซอร์โรสเตรตัสมีอักษรย่อคือ Cs และสัญลักษณ์ (แผ่ขยายทั่วท้องฟ้า) หรือ (ไม่แผ่ขยาย)เซอร์โรสเตรตัสเป็นเมฆที่ก่อตัวในชั้นโทรโพสเฟียร์ ที่ระดับความสูง 20,000–40,000 ฟุต (6,000–12,000 เมตร) เกิดจากไอน้ำที่เย็นตัวลงกลายเป็นผลึกน้ำแข็ง[3] การมีอยู่ของเซอร์โรสเตรตัสในอากาศสามารถบ่งชี้ถึงความชื้นปริมาณมากบนชั้นโทรโพสเฟียร์ตอนบน[4] เซอร์โรสเตรตัสไม่ก่อให้เกิดฝนตก แต่เป็นสัญญาณนำของแนวปะทะอากาศร้อนที่ก่อให้เกิดฝนตกใน 12–24 ชั่วโมงถัดมา หรือ 6–8 ชั่วโมงในกรณีที่แนวปะทะเคลื่อนตัวเร็ว[5]เซอร์โรสเตรตัสสามารถจำแนกเป็นเมฆย่อยหลัก ๆ ได้สองชนิด ได้แก่ เซอร์โรสเตรตัส เนบูโลซัส (cirrostratus nebulosus) และเซอร์โรสเตรตัส ไฟเบรตัส (cirrostratus fibratus) เนบูโลซัสเป็นชนิดที่เกิดจากการยกตัวของอากาศอ่อน ๆ ตรวจพบได้ยากและก่อให้เกิดปรากฏการณ์เฮโล[6] ในขณะที่ไฟเบรตัสเกิดจากลมที่พัดแรงอย่างต่อเนื่อง มีความหนากว่าเนบูโลซัสและก่อให้เกิดปรากฏการณ์ซันด็อก[7]