เคาน์ตีเป็นหน่วยย่อยการปกครองของสหรัฐอเมริกาซึ่งมีขนาดเล็กกว่ารัฐ (อันเป็นอิสระจากรัฐบาลกลาง) แต่ละรัฐมีจำนวนเคาน์ตีที่แตกต่างกัน เช่นรัฐเท็กซัส มีเคาน์ตี 254 แห่ง ส่วนรัฐเดลาแวร์ มีเพียง 3 แห่ง[3] ทั้งนี้รัฐลุยเซียนา เรียกชื่อเคาน์ตีว่าแพริช (parish) ส่วนรัฐอะแลสกา เรียกเคาน์ตีว่าบะระหรือโบโรฮ์ (borough) เคาน์ตีมีหน้าที่การบริหารรัฐกิจตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐบาลแห่งรัฐนั้น ๆ[4] เคาน์ตีแต่ละแห่งจะมีเมืองเอก (county/borough/parish seat) เป็นที่ตั้งของศาลากลาง นอกเหนือจากนั้น เคาน์ตียังแบ่งย่อยออกเป็นทาวน์ชิป (township) หรือเมือง (town) ทำหน้าที่กำกับดูแลทุกข์สุขของประชาชน

เมืองบางเมืองในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะในรัฐเวอร์จิเนีย รัฐแมรีแลนด์ รัฐมิสซูรี และรัฐเนวาดา อาจเป็นนครอิสระ (independent city) ซึ่งมีฐานะเทียบเท่ากับเคาน์ตี[5]

รัฐนิวยอร์กมีเคาน์ตีทั้งสิ้น 62 แห่ง ในจำนวนนี้ 57 แห่ง เป็นเคาน์ตีที่ขึ้นตรงต่อรัฐ ที่เหลืออีกห้าแห่ง ได้แก่ แมนฮัตตัน เดอะบรอนซ์ ควีนส์ บรุกลิน และสเตเทนไอแลนด์ (Staten Island) เป็นส่วนย่อยของนครนิวยอร์ก ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับรัฐนิวยอร์กอีกชั้นหนึ่ง

ณ พ.ศ. 2556 สหรัฐอเมริกามีเคาน์ตีทั้งสิ้น 3,007 แห่ง และส่วนย่อยที่เทียบเท่าเคาน์ตี 137 แห่ง รวมทั้งสิ้น 3,144 แห่ง[6]