เนยเชีย (อังกฤษ: shea butter) เป็นไขมันสีขาวเหลืองที่สกัดได้จากเมล็ดต้นเชีย (Vitellaria paradoxa)[1] ซึ่งเป็นพืชท้องถิ่นในทวีปแอฟริกา เนยเชียเป็นไขมันประเภทไตรกลีเซอไรด์ที่ประกอบด้วยกรดไขมันหลายชนิด ได้แก่ กรดโอเลอิก (40-60%), กรดสเตียริก (20-50%), กรดลิโนเลอิก (3-11%), กรดปาล์มิติก (2-9%), กรดลิโนเลนิกอัลฟา (<1%) และกรดอะราคิดิก (<1%)[2]เนยเชียนิยมใช้เป็นสารเพิ่มความชุ่มชื้นในเครื่องสำอางหลายชนิด เช่น ลิปกลอส, โลชัน, ครีม, ผลิตภัณฑ์บำรุงเส้นผมและสบู่ แต่ในเชิงพาณิชย์ไม่นิยมใช้เนยเชียทำสบู่เพราะต้นทุนสูงและคุณสมบัติที่ไม่ค่อยแปรสภาพเป็นสบู่เมื่อทำปฏิกิริยากับแอลคาไลน์ ในทางการแพทย์ใช้ผสมเป็นยาประเภทขี้ผึ้งเพราะมีคุณสมบัติต้านการอักเสบ[3] ในอุตสาหกรรมผลิตช็อกโกแลต บางครั้งมีการผสมเนยเชียกับไขมันอื่น ๆ เพื่อใช้แทนเนยโกโก้ แต่จะให้รสชาติที่ต่างกัน[4][5]องค์กรเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศแห่งสหรัฐอเมริกาและหลายบริษัท[6] ได้จัดระดับความบริสุทธิ์ของเนยเชียเป็น 5 ระดับ ได้แก่: