เบ็นโซไดอาเซพีน (Benzodiazepine) หรือเรียกสั้นๆว่า "เบ็นโซส" เป็นกลุ่มยาในหมวดสารออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท เกิดขึ้นจากการทำพันธะโครงสร้างทางเคมีระหว่างเบนซีนกับไดอาเซพีน ทั้งนี้ในปี ค.ศ. 1977 เบ็นโซไดอาเซพีนเป็นกลุ่มยาที่ได้รับการสั่งจ่ายมากที่สุดในโลก[1]ยากลุ่มนี้ช่วยเพิ่มประสิทธิผลของสารสื่อประสาทประเภทกรดแกมมาอะมิโนบิวทีริกที่ตัวรับกาบ้าA เกิดเป็นสรรพคุณในยาระงับประสาท, ยานอนหลับ, ยาคลายกังวล, ยากันชัก และยาคลายกล้ามเนื้อ สรรพคุณเหล่านี้มีประโยชน์ต่อการรักษาโรควิตกกังวล, การนอนไม่หลับ, ภาวะกายใจไม่สงบ, การชัก, กล้ามเนื้อกดเกร็ง, โรคสั่นเพ้อเหตุขาดสุรา เบ็นโซไดอาเซพีนยังถูกใช้เป็นยานำก่อนการทำเวชกรรมอื่น ๆ อาทิ ทันตกรรม เป็นต้น[2] การรับยากลุ่มเบ็นโซไดอาเซพีนมากเกินไป อาจทำให้เกิดอาการหลงลืมเรื่องใหม่และโรคดิสโซสิเอทีฟ[3]การใช้เบ็นโซไดอาเซพีนอาจทำให้เกิดอาการหลง ๆ ลืม ๆ หรือก้าวร้าวเป็นบางครั้ง อย่างไรก็ตามก็ถือว่าเป็นกลุ่มยาที่มีความปลอดภัยและมีประสิทธิผลในการใช้ในช่วงสั้น ๆ [4] ส่วนการใช้ในระยะยาวนั้นถูกควบคุมไว้เนื่องจากเป็นผลร้ายมากกว่าดี เช่น เสื่อมสมรรถภาพทางกาย, กลายเป็นบุคคลซึมเศร้า และเกิดการเสพติดเบ็นโซไดอาเซพีน[5][6]