โรคดิสโซสิเอทีฟ[1] (อังกฤษ: Dissociative Disorders[2]) เป็นภาวะที่ความทรงจำ สติสัมปชัญญะ ความรู้ตัว เอกลักษณ์ และ/หรือการรับรู้สภาพแวดล้อมของผู้ป่วยเสียไปหรือถูกรบกวน สมมติฐานบอกว่าอาการนี้เป็นผลจากการประสานงานกันของการทำงานดังกล่าวสูญเสียตั้งแต่หนึ่งอย่างขึ้นไป จากเกณฑ์การวินิจฉัยโรคทางจิตเวช Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 4 (DSM IV) มีโรคในกลุ่มนี้ได้แก่