หลวงเป่ย์เซียง (จีนตัวย่อ: 北乡侯; จีนตัวเต็ม: 北鄉侯; พินอิน: Běixiāng Hóu; เวด-ไจลส์: Pei-hsiang-hou; อังกฤษ: Marquess of Beixiang) ชื่อตัวว่า หลิว อี้ (劉懿) และบางทีเรียก เยาวราช (少帝) จักรพรรดิจีนในสมัย ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เสวยราชย์หลังจาก จักรพรรดิฮั่นอัน สวรรคตอย่างกะทันหันในปี 125 แต่ก็สวรรคตตามไปไม่ช้าในปีเดียวกันต่อจากนั้นเหล่าขันทีก็ยึดอำนาจแล้วยก หลิว เป่า ขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่เกาจู (หลิวปัง) · ฮุ่ยตี้ (หลิวอิ๋ง) · เซ่าตี้ (หลิวกง) · เซ่าตี้ (หลิวหง) · เหวินตี้ (หลิวเหิง) · จิงตี้ (หลิวฉี่) · อู่ตี้ (หลิวเช่อ) · เจาตี้ (หลิวฝูหลิง) · หลิวเฮ่อ · เสวียนตี้ (หลิวสวิน) · หยวนตี้ (หลิวซื่อ) · เฉิงตี้ (หลิวเอ้า) · ไอตี้ (หลิวซิน) · ผิงตี้ (หลิวคั่น) ·เกาจู่ (หวังหมั่ง)เกิงสือตี้ (หลิวเสวียน)กวังอู่ (หลิวซิ่ว) · หมิงตี้ (หลิวจวาง) · จางตี้ (หลิวต๋า) · เหอตี้ (หลิวจ้าว) · ชางตี้ (หลิวหลง) · อันตี้ (หลิวฮู่) · จ้าวตี้ (หลิวอี้) · ชุนตี้ (หลิวเป่า) · ฉงอู่ตี้ (หลิวปิ่ง) · จื่ออู่ตี้ (หลิวจ่วน) · ฮวนเต้ (หลิวจื้อ) · เลนเต้ (หลิวหง) · เซ่าตี้ (หลิวเปี้ยน/หองจูเปียน) · เหี้ยนเต้ (หลิวเสีย/หองจูเหียบ)