เพลงชาติไทย พ.ศ. 2482 ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: พันเอก หลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์) แผ่นเสียงแม่ไม้เพลงไทย ตรากระต่าย ชุด กราวกีฬา เพลงชาติไทย (ฉบับทางการตั้งแต่ พ.ศ. 2547) ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: พันเอก หลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์) บรรเลงและขับร้องโดย วงออร์เคสตราสี่เหล่าทัพ และวงดุริยางค์กรมศิลปากร จัดทำโดย สำนักงานเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี เพลงชาติสยาม (บทที่ 1 และ 2) ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์) แผ่นเสียงโอเดียนตราตึก บรรเลงเครื่องสายฝรั่งวงใหญ่ทหารเรือ เพลงชาติสยาม (บทที่ 3 และ 4) ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: ฉันท์ ขำวิไล บรรเลงโดยวงดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล

หากมีปัญหาในการเล่นไฟล์เหล่านี้ ดูที่ วิธีใช้สื่อ

ฉบับปัจจุบัน

• ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร)
• คำร้อง: พันเอก หลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์) ในนามกองทัพบก

ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทยเป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วนอยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวลด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคีไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาดเอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลีเถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย[9]

อย่างไรก็ตามประเทศไทยไม่ได้เป็นประชารัฐ ประเทศไทยมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าราชอาณาจักรไทย (The Kingdom of Thailand)

ฉบับ พ.ศ. 2477

วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ: บทร้องเพลงชาติสยาม

ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี ว่าด้วยรัฐนิยม ฉบับที่ 6 เรื่อง ทำนองและเนื้อร้องเพลงชาติ ลงวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2482 เนื้อหากล่าวถึงการรับร้องบทร้องเพลงชาติซึ่งประพันธ์โดย นายพันเอก หลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์) ในนามกองทัพบกไทย โดยยึดถือตามทำนองเพลงเดิมของพระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร)

ประพันธ์ทำนองโดยพระเจนดุริยางค์ ใช้เป็นเพลงชาติไทยตั้งแต่ พ.ศ. 2475 (ในลักษณะไม่เป็นทางการ) โดยช่วงแรกใช้คำร้องที่ประพันธ์โดย ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์) ต่อมาปลายปี พ.ศ. 2476 รัฐบาลได้จัดการประกวดเนื้อร้องเพลงชาติ และประกาศรับรองเนื้อร้องที่แก้ไขเพิ่มเติมใหม่โดยขุนวิจิตรมาตรา และเนื้อร้องที่แต่งโดยนายฉันท์ ขำวิไล ซึ่งเป็นฉบับที่ชนะการประกวด เป็นเนื้อร้องเพลงชาติฉบับทางราชการ เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2477

ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: ขุนวิจิตรมาตรา (บทที่ 1 และบทที่ 2) แต่งเมื่อ พ.ศ. 2475 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2477

ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) คำร้อง: ฉันท์ ขำวิไล (บทที่ 3 และบทที่ 4) แต่งเมื่อ พ.ศ. 2477 ประกาศใช้เพิ่มเติมจากเนื้อร้องเดิมในปีเดียวกัน

แผ่นดินสยามนามประเทืองว่าเมืองทองไทยเข้าครองตั้งประเทศเขตต์แดนสง่าสืบเผ่าไทยดึกดำบรรพ์โบราณลงมารวมรักษาสามัคคีทวีไทยบางสมัยศัตรูจู่โจมตีไทยพลีชีพร่วมรวมรุกไล่เข้าลุยเลือดหมายมุ่งผดุงผะไทสยามสมัยบุราณรอดตลอดมาอันดินสยามคือว่าเนื้อของเชื้อไทยน้ำรินไหลคือว่าเลือดของเชื้อข้าเอกราษฎร์คือเจดีย์ที่เราบูชาเราจะสามัคคีร่วมมีใจรักษาชาติประเทศเอกราชจงดีใครย่ำยีเราจะไม่ละให้เอาเลือดล้างให้สิ้นแผ่นดินของไทยสถาปนาสยามให้เทอดไทยไชโย

เหล่าเราทั้งหลายขอน้อมกายถวายชีวิตรักษาสิทธิ์อิสสระณแดนสยามที่พ่อแม่สู้ยอมม้วยด้วยพยายามปราบเสี้ยนหนามให้พินาศสืบชาติมาแม้ถึงภัยไทยด้อยจนย่อยยับ[note 2]ยังกู้กลับคงคืนได้ชื่นหน้าควรแก่นามงามสุดอยุธยานั้นมิใช่ว่าจะขัดสนหมดคนดีเหล่าเราทั้งหลายเลือดและเนื้อเชื้อชาติไทยมิให้ใครเข้าเหยียบย่ำขยำขยี้ประคับประคองป้องสิทธิ์อิสสระเสรีเมื่อภัยมีช่วยกันจนวันตายจะสิ้นชีพไว้ชื่อให้ลือลั่นว่าไทยมั่นรักชาติไม่ขาดสายมีไมตรีดียิ่งทั้งหญิงทั้งชายสยามมิวายผู้มุ่งหมายเชิดชัยไชโย