เรซิเดนต์อีวิล 2 เป็นพื้นฐานสำหรับงานจดทะเบียนและเกมภายหลังหลายอย่าง เท็ด แอดัมส์และคริส โอพริสโกดัดแปลงอย่างหลวม ๆ เป็นคอมิกส์ "แร็กคูนซิตี – อาร์ไอพี" และ "อะนิวแชปเตอร์ออฟอีวิล" ซึ่งมีการวางจำหน่ายในเล่ม 1 และ 2 ของเรซิเดนต์อีวิล: ดิออฟฟิเชียลคอมิกบุ๊กส์แมกาซีนในเดือนมีนาคมและมิถุนายน 2541[139][140] มีการพิมพ์เผยแพร่ไบโอฮาซาร์ด 2 รายสัปดาห์ซึ่งเป็นคอมิกส์ฮ่องกงความยาว 60 ตอนตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2541 ถึงเมษายน 2542[141] สุขนาฏกรรมโรแมนติกซึ่งเล่านิยายของเกมใหม่ โดยให้ความสนใจกับลีออน แคลร์และเอดามีการเผยแพร่เป็นคอมิกส์สองเล่มของไต้หวัน เอ้อหลิงกู๋เป่า 2 (แปลตรงตัวว่า "ปราสาทปีศาจ")[142][143] เรซิเดนต์อีวิล: ซิตีออฟเดอะเดต หนังสือที่ประพันธ์โดย เอส. ดี. เพอร์รีในปี 2542 เป็นการดัดแปลงโดยตรงกว่าของการบรรยายเรื่อง และเป็นการวางจำหน่ายเล่มที่สามในนวนิยายเรซิเดนต์อีวิล พิมพ์เผยแพร่โดยพ็อกเก็ตบุ๊กส์ในปี 2542[144]

เกมโทรศัพท์เคลื่อนที่ เรซิเดนต์อีวิล: อัพไรซิง มีรุ่นย่นย่อของนิยาย เรซิเดนต์อีวิล 2 ซึ่งดัดแปลงโดยเมแกน สเวน[145][146] เรซิเดนต์อีวิล: เดอะดาร์กไซด์โครนิเคิลส์ เกมยิงปืนบนราง (on-rails shooter) ที่วางจำหน่ายสำหรับเครื่องวีในปี 2552 ซึ่งรวมฉากชื่อ "เมมโมรีส์ออฟอะลอสซิตี" ซึ่งจินตนาการโครงเรื่องเรซิเดนต์อีวิล 2 ดั้งเดิมโดยยังคงฉากสำคัญจากสี่ฉากของเกม[147] ในปี 2551 ผู้ผลิตเรซิเดนต์อีวิล 5 จุน ทาเคอุจิ ซึ่งเดิมทำงานในซีรีส์เป็นผู้ออกแบบอาวุธและผู้ทำแอนิเมชันกราฟิกส์ กล่าวเป็นนัยถึงความเป็นไปได้ของรีเมกเต็มตัว[148][149][150] มีการพิจารณาโครงการดังกล่าวสำหรับเกมคิวบ์ในปี 2545 แต่มิคามิยกเลิกความคิดนี้เพราะเขาไม่ต้องการชะลอเรซิเดนต์อีวิล 4 ซึ่งขณะนั้นอยู่ระหว่างการพัฒนา[151]

อาร์กนิยายที่ริเริ่มในเรซิเดนต์อีวิล 2 ดำเนินต่อในอัลบั้มละครและการวางจำหน่ายเกมภายหลัง เคียวโกะ ซางิยามะ, จุนิชิ มิยาชิตะ, ยาสุยุกิ ซูซูกิ, โนโบรุ ซูงิมุระ, ฮิโรฮิสะ โซดะและคิชิโกะ มิยะงิ ผู้เขียนบทที่ได้รับว่าจ้างโดยแฟลกชิป อดีตบริษัทสาขาของแคปคอม สร้างละครวิทยุสองเรื่อง ชิอิซานะโทโบชะเชอร์รี ("เชอร์รีผู้หลบหนีน้อย") และอิคิเตตะอนนะสปายเอดา ("สายหลับหญิงเอดารอดชีวิต") มีการแพร่สัญญาณละครทางเรดิโอโอซากาในต้นปี 2542 และภายหลังผู้ผลิตซูเลพูเตอร์ (Suleputer) วางจำหน่ายเป็นซีดีสองแผ่นแยกกัน ชื่อ ไบโอฮาร์ด 2 ดรามาอัลบั้ม[152][153][154][155] ชิอิซานะโทโบชะเชอร์รีเริ่มไม่นานหลังเหตุการณ์ในเกม เชอร์รีถูกแยกกับแคลร์ขณะหลบหนีจากทหารอัมเบรลลาที่ส่งมาฆ่าปิดปากพยานรู้เห็นการระบาดของไวรัสทุกคน แร็กคูนซิตีถูกรัฐบาลสหรัฐและอัมเบรลลาเผาเพื่อพยายามปกปิดภัยพิบัตินั้น เชอร์รีไปหลบภัยอยู่ในเมืองสโตนวิลที่อยู่ใกล้เคียง และภายหลังหลบหนีไปประเทศแคนาดาด้วยความช่วยเหลือของเด็กหญิงชื่อเม็ก ซึ่งปฏิญาณว่าจะช่วยให้เธอกลับไปพบกับแคลร์อีก[152]

อิคิเตตะอนนะสปายเอดามีฉากท้องเรื่องไม่กี่วันหลังเรซิเดนต์อีวิล 2 และว่าด้วยภารกิจของเอดาในการกู้คืนสร้อยคอของเชอร์รีที่มีตัวอย่างจีไวรัส ซึ่งกล่าวกันว่าอยู่ในความครอบครองของฮังก์ในท้องเรื่องของอัลบั้มละคร[154] เอดาสะกัดการขนส่งล็อกเก็ตในประเทศฝรั่งเศส และฆ่าฮังก์กับลูกน้องของเขา ผลทำให้เกิดการรั่วไหลของทีไวรัสโดยอุบัติเหตุในหมู่บ้านลัวร์ ซึ่งเป็นจุดหมายของการขนส่ง เอดาถูกบีบให้ล่าถอยไปยังปราสาทเก่า ร่วมกับหน่วยกองทัพอากาศฝรั่งเศสที่ถูกส่งมาเผาทำลายหมู่บ้าน เธอไปพบคริสตีน เฮนรี ผู้อำนวยการศูนย์อัมเบรลลาผู้มอบหมายฮังก์ให้ส่งจีไวรัสไปประเทศฝรั่งเศส[154][156] เจคอบหัวหน้าหน่วยส่งกำลังทางอากาศ มีการเปิดเผยว่าเป็นผู้สมคบคิดของคริสตีน ทว่าเขาวางแผนเก็บตัวอย่างจีไวรัสไว้กับตัวและยิงคริสตีน ฟิลิปเป สมาชิกอีกคนของหน่วย ชักจูงเอดาให้มอบสร้อยคอแก่เขา ซึ่งเขาฉีดจีไวรัสใส่ตัวเองเพื่อให้อำนาจหยุดยั้งเจคอบ เอดาหลบหนีได้และรับรู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อลีออน จึงตัดสินใจเลิกธุรกิจสายลับและกลับไปพบเขา[154] อาร์กนิยายของตัวละครดำเนินไปต่างกัน เชอร์รีถูกรัฐบาลสหรัฐควบคุมตัวไว้ทันทีหลังเหตุการณ์ในเรซิเดนต์อีวิล 2 และเอดาเก็บสร้อยคอที่มีจีไวรัสไว้และกลับสู่กิจการสายลับของเธอ[157][158] ฮังก์มอบตัวอย่างจีไวรัสอีกตัวอย่างให้อัมเบรลลาได้สำเร็จ[30]

รีเมก

ในเดือนสิงหาคม 2558 แคปคอมประกาศว่ารีเมกของเรซิเดนต์อีวิล 2 อยู่ระหว่างการพัฒนา[159] แคปคอมเปิดตัวเกมในอี3 2018 โดยมีเทรลเลอร์และภาพเกมการเล่น และประกาศวันวางจำหน่ายทั่วโลกวันที่ 25 มกราคม 2562 ทางเพลย์สเตชัน 4, เอ็กซ์บ็อกซ์วัน และวินโดวส์[160][161] เกมใช้อาร์อีเอนจิน ซึ่งใช้สำหรับเรซิเดนต์อีวิล 7: ไบโอฮาซาร์ด เช่นกัน[162] และแทนการควบคุมแบบรถถังและมุมกล้องแบบไม่เคลื่อนที่ด้วยเกมการเล่น "ข้ามหัวไหล่" คล้ายกับเรซิเดนต์อีวิล 4[163]