เอก องการ์ (
ละติน: Ik Onkar,
คุรมุกขี: ੴ, ਇੱਕ ਓਅੰਕਾਰ, อ่านว่า เอก-อง-กา(ร))
[1] เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้แทน
พระเป็นเจ้าสูงสุดพระองค์เดียวใน
ศาสนาซิกข์[2][3] เอก องการ์ สามารถพบได้เป็นหลักไปใน
มูลมนตร์ (Mul Mantar) และเป็นคำเริ่มเปิดใน
คุรุกรันตสาหิบ[1] คำว่า เอก (ਇੱਕ) แปลว่า หนึ่งเดียว ไม่มีผู้ใดเปรียบได้
[4] องการ์ (ਓਅੰਕਾਰ) คือเสียงเรียกพระนามของพระเจ้าที่คงอยู่อย่างก้องกังวาล ไพเราะ ตลอดไป
[5]หรือหากมองในอีกมุมหนึ่ง "เอก" หมายถึงหนึ่งเดียว, "อง" หมายถึงผู้สร้าง และ "การ์" หมายถึงสิ่งสร้าง พระนามนี้จึงสื่อว่าพระเจ้าผู้สร้างนั้นทรงสถิตอยู่ในทุกสิ่งสร้าง และไม่ต่างจากสิ่งสร้างของพระองค์เอก องการ์ ใช้เป็นสัญลักษณ์ของความเป็น
เอกเทวนิยมของศาสนาซิกข์อย่างชัดเจน อันแปลความว่า "พระเจ้ามีองค์เดียว"
[6] อักษรสัญลักษณ์นี้เป็นอักษรที่พัฒนามาจาก
ภาษาปัญจาบ[7]และพบใน
อักษรคุรมุขี[8] นอกจากจะพบในมูลมนตร์, คุรุกรันตสาหิบ และใน
คุรุทวาราทั่วไปแล้ว ยังพบเป็นพระนามของพระผู้เป็นเจ้าใน
นิตนาม (Nitnem คือบทสวดยามเช้า) และ
จัปจิสาหิบ (Japji Sahib) สัญลักษณ์นี้ประกอบขึ้นมาจาก อักษรเลข
੧ (อ่านว่า เอก) แปลว่า หนึ่งเดียว และ
ੳ อักษรของสระตัวแรกของคำว่า "องการ์" ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกใน
อักษรคุรมุขีเช่นกัน หากใส่เสียงวรรณยุกต์เข้าไปก็จะเป็นอักษร
ਓยูนิโคดของ "เอก องการ์" คือ U+0A74 (ੴ)