เอกโองการ
เอกโองการ

เอกโองการ

เอก องการ์ (ละติน: Ik Onkar, คุรมุกขี: ੴ, ਇੱਕ ਓਅੰਕਾਰ, อ่านว่า เอก-อง-กา(ร))[1] เป็นสัญลักษณ์ที่ใช้แทนพระเป็นเจ้าสูงสุดพระองค์เดียวในศาสนาซิกข์[2][3] เอก องการ์ สามารถพบได้เป็นหลักไปในมูลมนตร์ (Mul Mantar) และเป็นคำเริ่มเปิดในคุรุกรันตสาหิบ[1] คำว่า เอก (ਇੱਕ) แปลว่า หนึ่งเดียว ไม่มีผู้ใดเปรียบได้[4] องการ์ (ਓਅੰਕਾਰ) คือเสียงเรียกพระนามของพระเจ้าที่คงอยู่อย่างก้องกังวาล ไพเราะ ตลอดไป[5]หรือหากมองในอีกมุมหนึ่ง "เอก" หมายถึงหนึ่งเดียว, "อง" หมายถึงผู้สร้าง และ "การ์" หมายถึงสิ่งสร้าง พระนามนี้จึงสื่อว่าพระเจ้าผู้สร้างนั้นทรงสถิตอยู่ในทุกสิ่งสร้าง และไม่ต่างจากสิ่งสร้างของพระองค์เอก องการ์ ใช้เป็นสัญลักษณ์ของความเป็นเอกเทวนิยมของศาสนาซิกข์อย่างชัดเจน อันแปลความว่า "พระเจ้ามีองค์เดียว"[6] อักษรสัญลักษณ์นี้เป็นอักษรที่พัฒนามาจากภาษาปัญจาบ[7]และพบในอักษรคุรมุขี[8] นอกจากจะพบในมูลมนตร์, คุรุกรันตสาหิบ และในคุรุทวาราทั่วไปแล้ว ยังพบเป็นพระนามของพระผู้เป็นเจ้าในนิตนาม (Nitnem คือบทสวดยามเช้า) และ จัปจิสาหิบ (Japji Sahib) สัญลักษณ์นี้ประกอบขึ้นมาจาก อักษรเลข (อ่านว่า เอก) แปลว่า หนึ่งเดียว และ อักษรของสระตัวแรกของคำว่า "องการ์" ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกในอักษรคุรมุขีเช่นกัน หากใส่เสียงวรรณยุกต์เข้าไปก็จะเป็นอักษร ยูนิโคดของ "เอก องการ์" คือ U+0A74 (ੴ)