พลเอกทหารราบ เอริช เกออร์ค เซบัสทีอัน อันโทน ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ (เยอรมัน: Erich Georg Sebastian Anton von Falkenhayn) เป็นหัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่จักรวรรดิเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งระหว่างปีค.ศ. 1914 ถึง 1916 เขาถูกปลดจากตำแหน่งในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1916 หลังความพ่ายแพ้ในยุทธการที่แวร์เดิง, ถูกฝ่ายสัมพันธมิตรเข้าจู่โจมที่แม่น้ำซอม, และการลากโรมาเนียเข้ามาร่วมสงคราม บทบาทของเขาในฐานะหัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่ตกเป็นเป้าโจมตีมากทั้งในช่วงสงครามและหลังสงคราม โดยเฉพาะจากฝ่ายที่สนับสนุนจอมพล ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค ภายหลังถูกปลดจากตำแหน่ง เขาถูกย้ายไปเป็นผู้บัญชาการเขตสำคัญในประเทศซีเรียและประเทศโรมาเนีย ฟัลเคินไฮน์มองว่าชัยชนะในยุทธการสำคัญไม่มีทางทำให้เยอรมนีชนะสงครามครั้งนี้ได้ แต่มีน้ำหนักเป็นข้อต่อรองได้ก็เท่านั้น ผู้บัญชาการฝ่ายศัตรูกล่าวว่าฟัลเคินไฮน์เป็นนายพลที่ไร้ความกระหายชัยชนะอย่างเบ็ดเสร็จฟัลเคินไฮน์เกิดในเมืองบวร์คเบลเชา (Burg Belchau) เป็นบุตรของเฟดอร์ ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ (Fedor von Falkenhayn) และนางฟรันซิสคา ฟ็อน โรเซินแบร์ค (Franziska von Rosenberg) เด็กชายฟัลเคินไฮน์เข้าเรียนเตรียมทหารเมื่อมีอายุ 11 ปี และเข้ารับราชการทหารในปีค.ศ. 1880 ฟัลเคินไฮน์เคยประจำอยู่ในอาณานิคมเยอรมันในจีนต้าชิงระหว่างค.ศ. 1896 ถึง 1903 และผ่านเหตุการณ์กบฏนักมวย และมีบางช่วงที่เขาได้ประจำการในแมนจูกัวและเกาหลีในปีค.ศ. 1913 เขาได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีการสงครามปรัสเซีย และมีส่วนรับผิดชอบปฏิบัติการทางทหารในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม เมื่ออาร์ชดยุกฟรันซ์ แฟร์ดีนันท์ แห่งออสเตรีย ถูกลอบปลงพระชนม์ในกรุงซาราเยโว ตอนแรกเขาเป็นเหมือนนายพลเยอรมันจำนวนมากที่ไม่ปรารถนาสงครามครั้งใหญ่ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจสนับสนุนจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 ให้ทรงประกาศสงคราม