พระนางเอลิซาเบธทรงได้รับการยกย่องโดยเชื้อสายของพระนางว่าเป็นนักการเมืองที่มีความสามารถแต่มีความโหดเหี้ยม โดยเป็นผู้วางกลอุบายทางการเมืองเพื่อปกป้องและคุ้มครองสิทธิอันชอบธรรมของพระราชธิดา[55] พระนางเป็นมารดาผู้ห่วงใยและเอาใจใส่ แต่ก็ไม่ทรงมีทั้งความสามารถและอำนาจทางการเมืองในการเตรียมความพร้อมให้สมเด็จพระราชินีนาถแมรีและสมเด็จพระราชินีนาถเจดวิกาแสดงบทบาทในฐานะพระมหากษัตริย์ สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธทรงล้มเหลวในการเป็นตัวอย่างที่ดีแก่พระราชธิดา และพระอุปนิสัยที่เอนเอียงกับกลวิธีทางการเมืองอันเป็นที่น่าเคลือบแคลงของพระนางกลายเป็นข้อย้ำเตือนแก่ผู้ปกครองวัยเยาว์ การไร้ความสามารถและการรีรอของพระนางในการตัดสินพระทัยให้ชัดเจนเป็นสิ่งที่คุกคามสถานะของสมเด็จพระราชินีนาถเจดวิกา ในขณะที่พระนางทรงมีปัญหาที่ไม่รู้จบกับขุนนางโครเอเชียและทรงล้มเหลวในการพัฒนาความสัมพันธ์กับขุนนางบอสเนียซึ่งเป็นเชื้อชาติเดียวกับพระนาง สิ่งเหล่านี้ทำให้รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถแมรีสั่นคลอนและวุ่นวาย[40]

สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธทรงมีบทบาทในการจัดสร้างหีบแห่งนักบุญซีโมนในปี ค.ศ. 1381 หีบประดิษฐานอยู่ที่ซาดาร์ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ของเมืองอย่างมาก และแสดงให้เห็นถึงเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ต่างๆ เช่น การสิ้นพระชนม์ของพระราชบิดาของพระนาง และการสิ้นพระชนม์ของพระนางเอง ตามตำนานกล่าวว่า พระนางทรงขโมยนิ้วมือของนักบุญและทรงจัดสร้างหีบนี้ขึ้นมาเพื่อชดใช้บาปของพระนางเอง[56] หีบนี้มีฉากแสดงถึงการกล่าวหาว่าสมเด็จพระราชินีทรงมีพระสติวิปลาสหลังจากทรงขโมยชิ้นส่วนของนักบุญไป[57]