ในข้อตกลง เมื่อเดือนสิงหาคม 1924 ได้มีการสรุปใจความหลักของแผนการดอวส์ดังนี้:

1. ให้ถอนกำลังกองทัพฝ่ายพันธมิตรในแคว้นรูร์
2. การจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามต้องจ่ายเป็นจำนวน 1,000 ล้านมาร์กต่อปีในช่วงห้าปีแรก และเพิ่มขึ้นเป็น 2,500 ล้านมาร์กต่อปีหลังจากนั้น
3. ให้มีการจัดระเบียบธนาคารกลางเยอรมนีใหม่ภายใต้การอำนวยการของฝ่ายพันธมิตร
4. แหล่งเงินที่ต้องจ่ายสำหรับค่าปฏิกรรมสงครามกำหนดให้รวมไปถึงภาษีขนส่ง ภาษีอากรและภาษีศุลกากรด้วย

แผนการดอวส์ได้รับการตอบรับจากเยอรมนีเมื่อเดือนกันยายน 1924 ถึงแม้ว่าเศรษฐกิจเยอรมนีจะฟื้นตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และสามารถชำระหนี้ค่าปฏิกรรมสงครามได้ทันที แต่ก็ให้ได้ชัดเจนว่า เยอรมนีไม่สามารถชำระหนี้ทั้งหมดในระยะยาวได้ ซึ่งในที่สุดแล้ว นำไปสู่ความล้มเหลวของแผนการดอวส์ และเปลี่ยนไปใช้แผนการยังแทน ในปี 1929